Uchwała z dnia 1973-11-15 sygn. VI KZP 36/73

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt VI KZP 36/73

Uchwała z dnia 15 listopada 1973 r.

W razie złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku wyłącznie przez oskarżonego sąd zobowiązany jest do doręczenia wyroku z uzasadnieniem również obrońcy oskarżonego pozbawionego wolności.

Przewodniczący: sędzia A. Pyszkowski. Sędziowie: M. Budzianowski, L. Jax (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Generalnej: T. Guzkiewicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Józefa P., oskarżonego z art. 283, 236 k.k. w związku z art. 60 § 1 k.k., po rozpoznaniu przekazanego w trybie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Koszalinie postanowieniem z dnia 17 lipca 1973 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

"Czy obrońcy z urzędu oskarżonego pozbawionego wolności należy doręczyć wyrok z uzasadnieniem, jeżeli wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku złożył w trybie art. 370 § 1 k.p.k. tylko oskarżony?"

i po wysłuchaniu wniosku prokuratora

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Jak wynika z uzasadnienia postanowienia Sądu Wojewódzkiego o przekazaniu Sądowi Najwyższemu pytania prawnego w trybie art. 390 § 1 k.p.k., zasadniczej wykładni ustawy wymaga zagadnienie stosunku art. 126 k.p.k. do art. 371 § 2 k.p.k.

W myśl art. 370 § 1 k.p.k. strona może złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku. Skoro więc przepis art. 371 § 2 k.p.k. nakazuje doręczenie wyroku z uzasadnieniem "temu", kto złożył wniosek na podstawie art. 370 k.p.k., to określenie powyższe oznacza, że wyrok taki doręcza się tej stronie, która uprzednio złożyła wspomniany wyżej wniosek.

Przepis art. 371 § 2 k.p.k. jest więc przepisem, o którym stanowi art. 126 k.p.k. w słowach: "Orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia oraz odpisy, które ustawa nakazuje doręczyć stronom (...)".

Stosunek zatem wzajemnego uzupełniania się art. 126 k.p.k. - jako przepisu mającego charakter ogólny - oraz art. 371 § 2 k.p.k. jest oczywisty.

OSNKW 1974r., Nr 1, poz. 2