Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Postanowienie z dnia 1985-04-16 sygn. Z 14/85

Numer BOS: 2145694
Data orzeczenia: 1985-04-16
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy

Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:

Sygn. akt Z 14/85

Postanowienie z dnia 16 kwietnia 1985 r.

Z treści art. 72 k.k. wynika, że wydanie wyroku łącznego jest możliwe również w sytuacji, gdy kara, orzeczona w jednym z łącznych wyroków prawomocnych, została już w całości wykonana.

Przewodniczący: sędzia płk E. Zawiłowski. Sędziowie: płk J. Jeż (sprawozdawca), mjr A. Kapłon (sędzia s. wojsk. - deleg.).

Wiceprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: płk J. Jaroń.

Sąd Najwyższy w sprawie skazanego Leonarda C. co do wydania wyroku łącznego, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 1985 r. zażalenia obrońcy skazanego na postanowienie wojskowego Sądu Okręgowego w N. z dnia 21 lutego 1985 r. o umorzeniu postępowania co do wydania wyroku łącznego oraz po wysłuchaniu wniosku prokuratora o uwzględnienie zażalenia,

uwzględniając zażalenie obrońcy, zaskarżone postanowienie uchylił i sprawę skazanego Leonarda C. co do wydania wyroku łącznego przekazał Wojskowemu Sądowi Okręgowemu w N. do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

(...) Leonard C. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1) Wojskowego Sądu Okręgowego w N. z dnia 25 lutego 1982 r. za przestępstwa określone w art. 304 § 2 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności oraz w art. 256 § 1 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności - łącznie na karę 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności; postanowieniem tego sądu z dnia 7 sierpnia 1984 r. pierwszą z tych kar jednostkowych złagodzono o połowę, tj. do 1 roku 6 miesięcy pozbawienia wolności, drugą darowano; natomiast karę łączną uchylono - na podstawie ustawy z dnia 21 lipca 1984 r. o amnestii (Dz. U. Nr 36, poz. 192), w związku z czym skazany z dniem 22 sierpnia 1984 r. został zwolniony z zakładu karnego, odbywając z uprzednio orzeczonej kary łącznej 2 lata i 9 miesięcy pozbawienia wolności;

2) Sądu Rejonowego w N. z dnia 3 grudnia 1984 r. za przestępstwo określone w art. 210 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 listopada 1981 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności, złagodzoną o połowę, tj. do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności na podstawie powołanej ustawy o amnestii z dnia 21 lipca 1984 r., 20.000 zł grzywny i pozbawienia praw publicznych na okres 3 lat.

W sprawie tej obrońca skazanego we wniosku z dnia 31 grudnia 1984 r. zwrócił się do Wojskowego Sądu Okręgowego w N. o wydanie wyroku łącznego, gdyż do takiego postąpienia spełnione zostały przesłanki określone w art. 66 i 67 § 1 oraz art. 503 § 1 i 3 k.p.k.

Rozpoznając ten wniosek, sąd pierwszej instancji postanowieniem z dnia 21 lutego 1985 r. umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego z powodu braku warunków do jego wydania (art. 505 k.p.k), przy czym w uzasadnieniu takiego rozstrzygnięcia podał, że skazany karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (po jej złagodzeniu w wyniku zastosowania amnestii) odbył w całości, a wydanie wyroku łącznego jest możliwe tylko w stosunku do skazań na kary podlegające jeszcze efektywnemu wykonaniu.

Postanowienie to zaskarżył zażaleniem obrońca skazanego, który zarzucił obrazę art. 505 k.p.k. w zw. z art. 72 k.k. wskutek błędnej ich wykładni oraz niewłaściwe ich zastosowanie i w efekcie domagał się uchylenia tego postanowienia oraz przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy jest w pełni zasadne. Treść art. 72 k.k. w sposób oczywisty wskazuje, że orzeczeniu kary łącznej (art. 66 k.k.) nie stoi na przeszkodzie okoliczność, iż poszczególne kary wymierzone za zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane. Ta sama zasada dotyczy również wyroku łącznego (art. 503 § 1 k.p.k.), który może być przecież wydany tylko w razie spełnienia określonych w art. 66 k.k. warunków do orzeczenia kary łącznej w odniesieniu do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów.

Z rozważań tych zatem wynika, że wbrew stanowisku zajętemu przez sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu wydanie wyroku łącznego jest możliwe również w sytuacji, gdy kara zasadnicza orzeczona w jednym z łącznych wyroków prawomocnych została już w całości wykonana.

OSNKW 1986 r., Nr 1, poz. 8

Treść orzeczenia pochodzi z Urzędowego Zbioru Orzeczeń SN

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.