Wyrok z dnia 2006-10-19 sygn. WK 23/06

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt WK 23/06

Wyrok z dnia 19 października 2006 r.

Przewodniczący: Sędzia J. Steckiewicz.

Sędziowie: A. Kapłon (spr.), Edward Matwijów.

Sąd Najwyższy w sprawie 1. szer. rez. T. Ł. - skazanego z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i innych, 2. szer. rez. S. M. skazanego z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i innych, 3. szer. rez. P. B. skazanego z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, po rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na rozprawie w dniu 19 października 2006 r. kasacji, wniesionej przez Naczelnego Prokuratora Wojskowego - na niekorzyść od wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. z dnia 11 maja 2006 r., sygn.akt: Sg 110/06, uchyla zaskarżony wyrok dotyczący szer. rez. T. Ł., szer. rez. S. M. oraz szer. rez. P. B. i przekazuje sprawę w tym zakresie Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu w O. do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Szer. rez. T. Ł. został oskarżony o to, że:

"1. w okresie od października 2005 r. do 2 stycznia 2006 r. nie mniej niż 13 razy, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW. G. szer. P. K. z kompanii saperów tej Jednostki, za każdym razem za kwotę 20 zł środek odurzający w postaci marihuany o wadze co najmniej 0,5 grama wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, to jest o popełnienie przestępstwa określonego w art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,

2. w okresie od października 2005 r. do 2 stycznia 2006 r., nie mniej niż 2 razy działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW. G. szer. P. K. z kompanii saperów JW. w G., za każdym razem za kwotę 20 zł, środek psychotropowy o wadze co najmniej 0,5 grama, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
3. w okresie od października 2005 r. do 2 stycznia 2006 r., nie mniej niż sześć razy, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW. G. szer. S. M. z kompanii saperów tej Jednostki, za każdym razem za kwotę 20 zł środek odurzający w postaci marihuany o wadze co najmniej 0,5 grama, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
4. w okresie od października 2005 r. do 2 stycznia 2006 r., nie mniej niż 2 razy, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego udzielił na terenie JW. G. za każdym razem za kwotę 20 zł, środek psychotropowy w postaci amfetaminy o wadze co najmniej 0,5 grama, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
5. w okresie od listopada 2005 r. do 2 stycznia 2006 r., nie mniej niż 3 razy, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW 3797 szer. M. M. z 5 kompanii zmechanizowanej tej jednostki za kwotę 20 zł środek psychotropowy w postaci amfetaminy o wadze co najmniej 0,5 grama wbrew przepisom ustawy z dnia 20 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
6. w bliżej nieokreślonym dniu grudnia 2005 r., działając w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW. G. szer. M. M. z 5 kompanii zmechanizowanej tej Jednostki za kwotę 20 zł środek psychotropowy w postaci amfetaminy o wadze co najmniej 0,5 grama wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
7. na przełomie listopada i grudnia 2005 r., dwukrotnie działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW. G. szer. G. P. z kompanii saperów tej Jednostki, za każdym razem za kwotę 20 zł środek odurzający w postaci marihuany o wadze co najmniej 0,5 grama, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
8. od października 2005 r. do grudnia 2005 r., dwukrotnie działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego, udzielił na terenie JW. G. szer. P. B. z 6 kompanii zmechanizowanej tej Jednostki, za każdym razem za kwotę 20 zł środek odurzający w postaci marihuany o wadze co najmniej 0,5 grama wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
9. od października do grudnia 2005 r., działając dwukrotnie w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego udzielił na terenie JW. G. szer. P. B. z 6 kompanii tej Jednostki, za każdym razem za kwotę 35 zł środek odurzający w postaci marihuany o wadze co najmniej 1 grama, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
10. od listopada 2005 r. do lutego 2006 r., działając pięciokrotnie w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści w postaci uzyskania od osoby cywilnej środka odurzającego udzielił na terenie JW. w G. szer. M. J. z 6 kompanii zmechanizowanej z tej Jednostki za każdym razem za kwotę 20 zł środek odurzający w postaci marihuany o wadze co najmniej 0,5 grama wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy w zw. z art. 12 k.k.,
11. w bliżej nieokreślonym dniu od października do grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o bliżej nieokreślonej wadze - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
12. w bliżej nieokreślonym dniu od października do grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o nieokreślonej wadze - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
13. w bliżej nieokreślonym dniu od października do grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o bliżej nieokreślonej wadze - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
14. na przełomie października i listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek psychotropowy w postaci amfetaminy w ilości nie większej niż 0,2 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
15. w dniu 3 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
16. w dniu 4 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 0,5 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
17. w dniu 5 grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy".

Szer. rez. S. M. oskarżony został o to, że:

"1. w dniu 3 stycznia 2006 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił na terenie JW. w G. szer. P. K. z kompanii saperów tej Jednostki za kwotę 20 zł środek psychotropowy w postaci amfetaminy o wadze nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy,

2. w dniu 20.12.2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek psychotropowy w postaci amfetaminy o wadze nie większej niż 0,5 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
3. około 2 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
4. około 3 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
5. około 9 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
6. około 4 grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze nie większej niż 0,5 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
7. około 5 grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze nie większej niż 0,5 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,
8. około 17 grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy".

Szer. P. B. został oskarżony o to, że:

"1. w dniu 3 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 0,5 grama, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,

2. w dniu 10 listopada 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 0,5 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,

3. w dniu 5 grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 1 gram, to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy,

4. w dniu 20 grudnia 2005 r. na terenie JW. w G., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości nie większej niż 0,5 grama - to jest o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy".

Wojskowy Sąd Garnizonowy w O. wyrokiem z dnia 11 maja 2006 r., sygn. akt Sg 110/06:

- szer. rez. T. Ł. uznał za winnego popełnienia wyżej opisanych czynów, z tą zmianą, iż w pkt od 1 do 10 stawianych oskarżonemu zarzutów po słowie "korzyści" dodaje słowo "majątkowej" oraz kwalifikuje zachowanie oskarżonego z pkt 11-13 jako jeden czyn, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. - dziewięciokrotnie (czyny opisane w pkt 1-5, 7-10 aktu oskarżenia), przestępstwa z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy (opisanego w pkt 6 aktu oskarżenia) oraz przestępstw z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii - pięciokrotnie.

Sąd ten wymierzył oskarżonemu szer. rez. T. Ł:

za czyny opisane w pkt 1 do 10 aktu oskarżenia przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, przyjmując, że jedna stawka wynosi 20 złotych oraz orzekł podanie wyroku do publicznej wiadomości żołnierzom służby czynnej JW. w G.,

za czyny opisane w pkt 11-17 aktu oskarżenia karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z podaniem wyroku do publicznej wiadomości żołnierzom służby czynnej JW. w G., przy czym sąd wymierzył na podstawie art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 81 § 2 k.k. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat oraz zobowiązał go do powstrzymywania się w okresie próby od używania środków odurzających.

Tym samym wyrokiem oskarżony szer. rez. S. M. został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, tj. przestępstw określonych w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - ośmiokrotnie i w art. 59 ust. 1 cyt. ustawy i za to skazany:

za przestępstwo z art. 59 ust. 1 cyt. ustawy o zwalczaniu narkomanii na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 20 stawek dziennych (jedna stawka 20 zł) oraz orzeczono podanie wyroku do publicznej wiadomości żołnierzom służby czynnej JW. w G.,

za przestępstwo z art. 62 ust. 1 cyt. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. (czyny opisane w pkt 2-8 aktu oskarżenia) na karę roku pozbawienia wolności, przy czym sąd wymierzył na podstawie art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. karę łączną roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Natomiast oskarżony szer. rez. P. B. został uznany za winnego popełnienia wyżej opisanych czynów, tj. popełnienia przestępstw określonych w art. 61 ust. 1 cyt. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii - czterokrotnie, za co skazany został, przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, zobowiązując go w tym czasie do powstrzymania się od używania środków odurzających oraz orzekając podanie wyroku do publicznej wiadomości żołnierzom JW. w G.

Wyrok ten uprawomocnił się w pierwszej instancji.

Od tego wyroku wywiódł kasację na niekorzyść trzech wskazanych wyżej skazanych - Naczelny Prokurator Wojskowy, zarzucając:

"1. odnośnie do rozstrzygnięć dotyczących szer. rez. T. Ł. oraz szer. rez. S. M. uchybienie w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej, określonej w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 671 § 1 k.p.k. polegające na procedowaniu oraz wydaniu wyroku przez sąd nienależycie obsadzony, gdyż jednoosobowo, podczas gdy w tym przypadku niezbędne było orzekanie w składzie trzyosobowym, albowiem przeciwko obu wymienionym wniesiono oskarżenie m.in. przestępstw zagrożonych - na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii - karą pozbawienia wolności od roku do lat 10, a więc przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności;

2. odnośnie do rozstrzygnięcia dotyczącego szer. rez. P. B., mające istotny wpływ na treść orzeczenia rażące naruszenie art. 73 § 2 k.k. oraz art. 115 § 10 k.k. oraz art. 6 § 1 k.k., polegające na tym, że wymierzając temu oskarżonemu - przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., za popełnienie czterech przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii - jedną karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby - sąd nie oddał skazanego pod dozór kuratora sądowego, pomimo iż zastosowanie tego środka probacyjnego było obowiązkowe, albowiem - co się tyczy popełnienia dwóch, chronologicznie pierwszych, umyślnych przestępstw przypisanych w pkt VI części orzekającej wyroku, a opisanych w pkt VI ppkt 1 i 2 części wstępnej wyroku - sprawca ten jest młodocianym w rozumieniu art. 115 § 2 k.k.".

W oparciu o te zarzuty autor kasacji wniósł o "uchylenie zaskarżonego wyroku w częściach dotyczących szer. rez. T. Ł., szer. rez. S. M. oraz szer. rez. P. B. i przekazanie sprawy w tym zakresie Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu w O. do ponownego rozpoznania".

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Kasacja jest w pełni zasadna.

1. Jeśli chodzi o zarzut postawiony w pkt 1 kasacji, to zauważyć wypada, że z treści art. 671a § 1 k.p.k. jednoznacznie wynika, że wojskowy sąd garnizonowy rozpoznaje sprawę jednoosobowo również na rozprawie głównej, ale tylko wtedy, gdy przestępstwo zarzucane aktem oskarżenia jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat lub karą łagodniejszą, jeżeli nadto oskarżony pozostaje na wolności.

Przy zagrożeniu surowszym niż powołane wyżej wojskowy sąd garnizonowy jest obowiązany rozpoznawać sprawę w składzie jednego sędziego i dwóch ławników.

Oskarżeni szer. rez. T. Ł. i szer. rez. S. M. zostali oskarżeni także o popełnienie przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485). Przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 10, a zatem jest to okoliczność, która uniemożliwia zastosowanie art. 671a § 1 k.p.k., to jest rozpoznanie sprawy jednoosobowo.

Skoro zatem w takiej sytuacji procesowej Wojskowy Sąd Garnizonowy w O. rozpoznał sprawę jednoosobowo, to tym samym doszło do uchybienia w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej, określonej w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., bowiem sąd był nienależycie obsadzony.

W tym stanie rzeczy, niezależnie od wpływu uchybienia na treść orzeczenia należało wyrok sądu pierwszej instancji - w zaskarżonej części, dotyczącej oskarżonych szer. rez. T. Ł. i szer. rez. S. M., uchylić i sprawę w tym zakresie przekazać do ponownego rozpoznania Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu w O.

Na marginesie należy zauważyć, że skarżący słusznie wnioskował o - jak to określił - "kompleksowe" uchylenie zaskarżonego wyroku w częściach dotyczących obu wymienionych oskarżonych, mimo że nie wszystkie zarzucane im przestępstwa były zagrożone karą pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat. Wystarczy bowiem, aby choć jedno z zarzucanych oskarżonemu przestępstw zagrożone było taką właśnie karą (powyżej 5 lat pozbawienia wolności), aby - zgodnie z art. 671a § 1 k.p.k. - niedopuszczalne było rozpoznanie sprawy jednoosobowo (zob. wyrok SN z dnia 22 lutego 2005 r., sygn. akt WK 2/05 - niepublik.).

Wojskowy Sąd Garnizonowy w O., rozpoznając sprawę ponownie, winien mieć na uwadze powyższe rozważenia, ale nadto zwrócić także uwagę na problem korzyści uzyskanej z przestępstwa przez oskarżonych T. Ł. i S. M., wobec treści art. 45 § 1 k.k., określającego warunki obligatoryjnego orzeczenia przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z popełnionego przestępstwa.

Wprawdzie w sprawie niniejszej złożone w trybie art. 387 § 1 k.p.k. wnioski nie zawierały, bezwzględnie przecież wymaganego - jak wyżej nadmieniono - postulatu orzeczenia owego przepadku, ale w takiej sytuacji Sąd winien był zażądać stosownej korekty wniosków lub - w przypadku jej niespełnienia - rozpoznać sprawę w zwykłym trybie.

Dodać tylko należy, iż autor kasacji słusznie nie postawił kolejnego zarzutu kasacyjnego opartego na wyżej przedstawionej materii, bowiem - jak już była o tym mowa - sformułował zarzut kasacyjny w oparciu o bezwzględny powód odwoławczy.

1. Zasadny jest także zarzut dotyczący rozstrzygnięcia w zaskarżonym wyroku względem oskarżonego szer. rez. P. B.

Oskarżony ten urodził się w dniu 22 listopada 1984 r. Nie ulega też wątpliwości, że dwóch umyślnych przestępstw przypisanych mu - w pkt VI ppkt 1 i 2 wyroku dopuścił się w dniach 3 i 10 listopada 2005 r. W chwili orzekania oskarżony szer. rez. P. B. nie miał skończonych 21 lat. Skoro tak, to spełniał on kryteria przewidziane w art. 115 § 10 k.p.k., a zatem był sprawcą młodocianym.

Słusznie wywodzi autor kasacji w jej motywach, że sytuacji tej nie zmienia popełnienie przez oskarżonego w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu (w dniach 5 i 20 grudnia 2005 r.) kolejnych przestępstw zakwalifikowanych (tak jak dwa poprzednie) z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, co poskutkowało wymierzeniem za wszystkie te przestępstwa jednej kary na podstawie art. 91 § 1 k.k.

Żaden argument nie przemawia za tym, aby w przypadku wymierzenia kary w trybie art. 91 § 1 k.k. z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w sytuacji gdy choćby jedno, pozostające w ciągu przestępstwo umyślne sprawca popełnił jako młodociany, nie miał zastosowania art. 73 § 2 k.k. Za jego zastosowaniem, a co za tym idzie obligatoryjnym orzeczeniem dozoru przemawiają tak potrzeba wzmożonej kontroli nad zachowaniem młodocianego sprawcy, jak i możliwość udzielenia mu przez wykonującego dozór pomocy w celu pozytywnego przebiegu procesu resocjalizacji (zob. Kodeks karny - komentarz, pod redakcją O. Górniak, str. 280, Warszawa 2006 r., zob. także Kodeks karny - komentarz, pod redakcją A. Zolla, t. 1 str. 1044-1045, Kraków 2004).

Sąd pierwszej instancji, rozpoznając ponownie sprawę szer. rez. P. B., winien przedstawione wyżej rozważania mieć na uwadze.

W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.