Postanowienie z dnia 2013-06-25 sygn. II AKzw 631/13

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II AKzw 631/13

POSTANOWIENIE

Dnia 25 czerwca 2013 roku Sąd Apelacyjny w Krakowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSA Tadeusz Tokarski

Protokolant: st.sekr.sądowy Barbara Zembala

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Marka Woźniaka po rozpoznaniu w sprawie M. K. skazanego z art. 209§1 kk i inne zażalenia wniesionego przez skazanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 10 maja 2013 roku, sygn. akt IV Kow 997/13 w przedmiocie uchylenia dozoru elektronicznego na podstawie art.437 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 1 § 2 kkw postanawia

1. zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy;
2. zwolnić skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Powołanym na wstępie postanowieniem Sąd Okręgowy w Kielcach w trybie art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 2007 roku o wykonaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego uchylił udzielone skazanemu zezwolenie na odbycie kary zastępczej pozbawienia wolności w sprawie (...) w systemie dozoru elektronicznego oraz zaliczył na poczet zastępczej kary pozbawienia wolności okres od dnia 31 marca 2013 roku do dnia 29 kwietnia 2013 roku i uznał w tym zakresie karę za wykonaną. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że skazany swoim zachowaniem podczas odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego rażąco naruszył porządek prawny. Sąd ustalił, że skazany w dniu 30 kwietnia 2013 roku wprawił się w stan nietrzeźwości, wywołał awanturę domową w obecności małoletnich dzieci, używał przemocy fizycznej wobec żony, co skutkowało uruchomieniem procedury „Niebieskiej karty”. Powyższe postąpienie w ocenie Sądu I instancji świadczyło o lekceważeniu porządku prawnego przez skazanego.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem skazany i wywodził, że jest jednym żywicielem rodziny − żony i czwórki małoletnich dzieci i obawia się, że żona nie poradzi sobie sama, a nie ma ona rodziców, zaś jego rodzice nie utrzymują z nimi kontaktu. W tym zakresie wskazał także na konieczność odprowadzania najstarszej córki do szkoły. Ponadto zadeklarował podjęcie prac społecznych. Skazany wniósł o nieodwoływanie dozoru elektronicznego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd I instancji trafnie przyjął, że skazany w okresie odbywania kary zastępczej pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego naruszył porządek prawny, czym wypełnił dyspozycję art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego stanowiącego podstawę obligatoryjnego uchylenia zezwolenia na odbycie przez skazanego kary pozbawienia wolności w tym systemie. Warto odnotować, że w doktrynie podkreśla się, że pojęcia "porządku prawnego" w takim sensie, w jakim używa go ustawodawca na gruncie prawa karnego jako przesłanki nawiązującej do postawy sprawcy (zob. art. 68 § 2, art. 75 § 2, art. 77 k.k.), nie należy sprowadzać wyłącznie do porządku w znaczeniu karnoprawnym. Popełnienie przestępstwa jest tylko jedną z form naruszenia tego porządku. Może to być również popełnienie wykroczenia, jak i zachowanie niebędące czynem zabronionym pod groźbą kary, np. naruszenie obowiązków pracownika. Tymczasem zgodnie z normami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego skazany jest zobowiązany troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci, a zatem zapewnić dzieciom stabilną sytuację rodzinną. Wystąpienie przeciwko tej normie może polegać, m.in. na niewłaściwym, zagrażającemu dobru dzieci postępowaniu polegającemu na destabilizowaniu ich położenia. W konsekwencji należało zgodzić się z Sądem Okręgowym, że skazany zachował się nagannie i okazał, że lekceważy normy porządku prawnego. Agresywne zachowanie skazanego pod wpływem alkoholu w obecności małoletnich dzieci i atak połączony z przemocą fizyczną na żonę, a ich matkę w pełni takie stanowisko Sądu I instancji uzasadniał. Sąd odwoławczy podzielił zawartą w zaskarżonym postanowieniu ocenę, że wystąpiły podstawy do obligatoryjnego uchylenia skazanemu udzielonego mu zezwolenia na odbywanie kary zastępczej pozbawienia wolności w tym systemie. Skazany w złożonym środku odwoławczym w żaden sposób nie ustosunkował się do powodu odwołania mu przedmiotowego zezwolenia. Wyrażona obawa o los najbliższych w sytuacji gdyby został osadzony pozostawała poza zakresem przesłanek, które podlegały badaniu w niniejszym postępowaniu. Wskazane okoliczności mogą uzasadniać ewentualny wniosek o odroczenie wykonania kary Należało także uwzględnić, że skazany, któremu udzielono zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego powinien starać się postępować w sposób praworządny, społecznie akceptowalny. Tymczasem zaprezentowane przez skazanego zachowanie wobec osób najbliższych małoletnich dzieci i żony nie było postąpieniem pożądanym z resocjalizacyjnego punktu widzenia. Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak na wstępie zwalniając skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze, przy uznaniu, że byłoby to dla skazanego zbyt uciążliwe.