Uchwała z dnia 1978-04-19 sygn. III CZP 25/78

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CZP 25/78

Uchwała z dnia 19 kwietnia 1978 r. 

Przewodniczący: sędzia SN W. Bryl. Sędziowie SN: J. Niejadlik, J. Szachułowicz (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Robotniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Ł. z udziałem Anny R. i Ryszarda P. o ponowne wydanie tytułu wykonawczego po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Łodzi postanowieniem z dnia 20 stycznia 1978 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

"Który Sąd jest właściwy do ponownego wydania tytułu wykonawczego zamiast utraconego (art. 794 k.p.c.) w przypadku, gdy tytuł ten wydany był w postępowaniu karnym przez Sąd Wojewódzki jako sąd I instancji?"

postanowił udzielić następującej odpowiedzi prawnej:

Sądem właściwym do ponownego wydania tytułu wykonawczego w miejsce utraconego jest ten sąd, który wydał utracony tytuł wykonawczy.

Uzasadnienie

Przedstawione do rozstrzygnięcia pytanie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego:

W postępowaniu karnym sąd zasądził na rzecz uspołecznionego poszkodowanego pracodawcy od skazanych - byłych pracowników kwotę 435.262 zł wraz z odsetkami tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody. Sąd ten nakazał również pobrać nie uiszczony wpis sądowy w wysokości 5.600 zł. Wierzycielowi tytuł wykonawczy zaginął, w związku z czym wierzyciel zgłosił do sądu cywilnego wniosek o ponowne wydanie tytułu wykonawczego w zamian za utracony.

Dłużnik w piśmie procesowym podniósł zarzut niewłaściwości sądu cywilnego, gdyż jego zdaniem, skoro sprawa o zasądzenie wyrządzonej szkody była rozpoznawana przez sąd karny, to sąd ten jest również właściwy do wydania ponownego tytułu wykonawczego.

Sąd Wojewódzki w Łodzi dopatrzył się w tym wątpliwości, że wydanie ponownego tytułu przez Sąd Wojewódzki karny pierwszej instancji może ze względów praktycznych napotkać trudności z powodu konieczności rozstrzygania w tym przedmiocie po przeprowadzeniu rozprawy, a w wypadku zaskarżenia wydanego postanowienia w błahej sprawie otwiera się możliwość jej rozpoznawania przez Sąd Najwyższy.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wyrok sądu karnego w części dotyczącej powództwa cywilnego jest tytułem egzekucyjnym w rozumieniu art. 777 pkt 1 k.p.c.

Stosownie do art. 781 § 1 k.p.c. tytułowi egzekucyjnemu pochodzącemu od sądu klauzulę wykonalności nadaje sąd pierwszej instancji, w którym sprawa się toczyła. Postępowanie związane z ponownym wydaniem tytułu wykonawczego w miejsce utraconego wiąże się z nadaniem klauzuli wykonalności po raz drugi w rozumieniu art. 783 k.p.c.

Wydanie więc tytułu wykonawczego w trybie art. 794 k.p.c. stanowi podstawę do ponownego zaopatrzenia istniejącego tytułu egzekucyjnego w klauzulę wykonalności. Zaopatrzenia tego powinien dokonać ten sąd, który już uprzednio nadawał klauzulę wykonalności, ponieważ badanie przesłanek jej nadania było przedmiotem kontroli tego sądu. Ponieważ samo merytoryczne orzeczenie o roszczeniu cywilnym może zapaść w postępowaniu karnym, brak jest podstaw do zmiany właściwości sądu w zakresie postępowania o ponowne wydanie tytułu wykonawczego.

Wzgląd praktyczny podniesiony przez Sąd Wojewódzki dla uzasadnienia rozstrzygnięcia o wątpliwościach nie jest przekonywający, ponieważ w sprawie chodzi o zasadę, a nie o rozstrzyganie względów praktycznych tylko dla konkretnej sprawy. Gdyby sprawa była rozpatrywana przez sąd cywilny, to ze względu na wartość przedmiotu sporu o ponownym wydaniu tytułu wykonawczego musiałby również orzekać Sąd Wojewódzki pierwszej instancji.

Z tych względów udzielono odpowiedzi jak w uchwale.

OSNC 1979 r., Nr 3, poz. 44