Wyrok z dnia 1977-11-11 sygn. IV CR 428/77

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV CR 428/77

Wyrok z dnia 11 listopada 1977 r. 

Żądanie zasądzenia tzw. premii jubileuszowej po wydaniu wyroku uwzględniającego powództwo o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym nie mieści się w granicach normalnego związku przyczynowego (art. 361 § 2 k.c.).

Przewodniczący: sędzia SN K. Olejniczak. Sędziowie SN: K. Piasecki, J. Krajewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Józefa Z. przeciwko: 1) Zjednoczeniu Hutnictwa Żelaza i Stali w K., 2) Państwowemu Zakładowi Ubezpieczeń II Inspektorat w K. o rentę wyrównawczą na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 21 lipca 1977 r.

oddalił rewizję.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11.XI.1968 r. Sąd Powiatowy przyznał powodowi w związku z odniesionymi urazami w wypadku samochodowym zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, wyrównanie utraconych zarobków oraz rentę uzupełniającą po 3.187 zł miesięcznie.

W pozwie z dnia 9.IV.1976 r. powód domagał się podwyższenia renty do kwoty 6.100 zł, uzasadniając żądanie wzrostem wynagrodzeń w górnictwie, w którym do wypadku pracował. Jednocześnie w uzasadnieniu pozwu podniósł, iż na skutek wypadku utracił premię eksportową i około 30.000 zł z tytułu premii jubileuszowej.

Sąd Wojewódzki uwzględnił częściowo żądanie co do podwyższenia renty i oddalił powództwo w pozostałej części. Z uzasadnienia wyroku nie wynika natomiast, aby w ogóle rozważał zagadnienie premii.

W skardze rewizyjnej powód domaga się zmiany lub uchylenia wyroku w części dotyczącej premii, zarzucając naruszenie art. 321 § 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Odszkodowanie stosownie do art. 361 § 2 k.c., przysługuje wyłącznie za szkody mieszczące się w granicach normalnego związku przyczynowego. Powołany przepis ma zatem na myśli jedynie takie szkody, które z konkretnego zdarzenia je wywołującego normalnie, a więc zazwyczaj, wynikają. W odniesieniu do utraconych korzyści musi zatem istnieć oparte na zasadach doświadczenia życiowego prawdopodobieństwo ich uzyskania, gdyby nie powstanie zdarzenia wywołującego szkodę. Z reguły więc nie mogą wchodzić w rachubę sytuacje mogące powstać w bardzo odległym czasie i uzależnione od spełnienia wielu szczególnych warunków. Niepodobna bowiem z opartym na zasadach doświadczenia życiowego prawdopodobieństwem przyjąć, że poszkodowany odpowiadałby warunkom, od spełnienia których byłaby uzależniona przyszła korzyść.

Kwestie te odnoszą się również do tzw. premii jubileuszowej, jeżeli miała ona zostać przyznana w dalekiej przyszłości. Z istoty tych świadczeń bowiem wynika, że ich uzyskanie uzależnione jest od spełnienia ściśle określonych warunków, a zwłaszcza od wykonywania pracy w określonym czasie. Niepodobna w świetle reguł dotyczących prawdopodobieństwa przyjąć, że poszkodowany spełniałby te warunki. Odnosi się to zwłaszcza do sytuacji, gdy roszczeń tych dochodzi poszkodowany, co do którego zapadło już orzeczenie przyznające odszkodowanie. Dochodzenie takiego świadczenia podobnie jak domaganie się podwyższenia renty (art. 907 k.c.) nie byłoby uzasadnione.

Należy zatem przyjąć, że żądanie zasądzenia tzw. premii jubileuszowej po wydaniu wyroku uwzględniającego powództwo o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym nie mieści się w granicach normalnego związku przyczynowego (art. 361 § 2 k.p.c.).

Z tych przyczyn rewizja ulega oddaleniu (art. 387 k.p.c.).

OSNC 1978 r., Nr 9, poz. 161