Postanowienie z dnia 1977-04-19 sygn. I CZ 40/77

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I CZ 40/77

Postanowienie z dnia 19 kwietnia 1977 r.

Jeżeli powód pozbawiony wolności ma trudności w uzyskaniu w zakreślonym przez sąd terminie odpowiedniego zaświadczenia władzy administracyjnej i w związku z tym wnosi o to, aby sąd przeprowadził z urzędu dochodzenie co do jego stanu majątkowego i dochodów, obowiązkiem sądu jest podjąć odpowiednie kroki w celu ustalenia stanu majątkowego i dochodów powoda.

Przewodniczący: sędzia SN W. Bryl (sprawozdawca). Sędziowie SN: W. Kuryłowicz, L. Klimczak.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Seweryna D. przeciwko Wiesławie D. i mał. Katarzynie D. o unieważnienie uznania na skutek zażalenia powoda od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 10 marca 1977 r.

postanowił uchylić zaskarżone postanowienie i wniosek powoda o zwolnienie od kosztów sądowych przekazać Sądowi Wojewódzkiemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 10.III.1977 r. Sąd Wojewódzki w Warszawie oddalił wniosek powoda o zwolnienie od kosztów sądowych ze względu na to, że powód mimo wezwania sądu nie złożył zaświadczenia władzy administracyjnej, stwierdzającego jego stan materialny, oraz zaświadczenia zakładu karnego, iż zarobkowo nie pracuje i nie posiada oszczędności w depozycie.

Wymienione postanowienie zaskarżył powód zażaleniem, które Sąd Najwyższy uznał za zasadne.

Powód jest pozbawiony wolności. Twierdził, że nie posiada żadnego majątku, a ze względu na to, że jest pozbawiony wolności, wnosił o to, aby sąd z urzędu przeprowadził wywiad co do jego stanu majątkowego, gdyż jego możliwości uzyskania odpowiedniego zaświadczenia w stosunkowo krótkim terminie są ograniczone.

Powyższym wywodom powoda nie można odmówić słuszności. W procesie cywilnym zasada prawdy materialnej odnosi się nie tylko do postępowania zmierzającego do rozstrzygnięcia istoty sporu, ale rozciąga się również na postępowanie incydentalne, jakim jest postępowanie o zwolnienie od kosztów sądowych. Gdy więc powód pozbawiony wolności ma trudności w uzyskaniu w zakreślonym przez sąd terminie odpowiedniego zaświadczenia władzy administracyjnej i w związku z tym wnosi o to, aby sąd przeprowadził z urzędu dochodzenie co do jego stanu majątkowego i dochodów, obowiązkiem sądu było podjąć odpowiednie kroki w celu ustalenia stanu majątkowego i dochodów powoda.

Skoro to nie nastąpiło, zaskarżone postanowienie ulega uchyleniu i sprawa wniosku powoda o zwolnienie od kosztów sądowych przekazaniu do ponownego rozpoznania (art. 397 w związku z art. 388 § 1 k.p.c.).

OSNC 1977 r., Nr 12, poz. 245