Wyrok z dnia 2005-12-15 sygn. I SA/Wa 297/05

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Zdanowicz Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Daniela Kozłowska /spr./ Protokolant Małgorzata Mierzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2004 r., nr [...] w przedmiocie pożyczki na usamodzielnienie 1.stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji Prezydenta W. z dnia [...] lipca 2004 r., nr [...]; 2.stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] lipca 2004 r., nr [...] o odmowie przyznania M. G. świadczenia w formie nieoprocentowanej pożyczki w wysokości 10000 złotych z przeznaczeniem na usamodzielnienie ekonomiczne, tj. wznowienie działalności wydawniczej.

W uzasadnieniu decyzji SKO w W. wskazało, że organ pierwszej instancji błędnie przyjął, że art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej uzależnia przyznanie pomocy na ekonomiczne usamodzielnienie od podjęcia uchwały przez Radę W. w trybie art. 43 ust. 10 tej ustawy. Przepis ten dotyczy uchwały w sprawie przyznania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie, a nie nieoprocentowanej pożyczki. Niemniej wydana decyzja z dnia [...] grudnia 2004 r. odpowiada prawu.

Pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie jest świadczeniem pieniężnym z pomocy społecznej. Osoba ubiegająca się o to świadczenie musi mieścić się w kryteriach dochodowych określonych w ustawie. Zebrane materiały nie pozwalają uznać, że M. G. spełnia te kryteria. Wynika to m.in. z tego, że w 2004 r. wykupił mieszkanie, a to oznacza, iż posiadał środki, które podlegały zaliczeniu do dochodu. Artykuł 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej stanowi, że w przypadku uzyskania w ciągu 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o pomoc dochodu przekraczającego pięciokrotnie kryterium dochodowe, kwotę tę rozlicza się w równych częściach na 12 miesięcy, poczynając od miesiąca, w którym dochód został wypłacony. M. G. otrzymuje też dodatek mieszkaniowy i powinno to też być uwzględnione przy ustaleniu dochodu.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. G. wniósł o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2004 r. wskazując, że narusza ona praworządność oraz interesy skarżącego i stanowi o nienależytym wykonywaniu obowiązku nadzoru nad Ośrodkiem Pomocy Społecznej dla Dzielnicy [...] oraz biurokratyczne załatwienie sprawy. Skarżący zarzucił Kolegium błędne ustalenia faktyczne w spawie polegające na mylnej ocenie sytuacji materialnej, która miała wpływ na odmowę przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie nieoprocentowanej pożyczki w wysokości 10000 zł z przeznaczeniem na ekonomiczne usamodzielnienie, tj. wznowienie działalności wydawniczej. Lokal mieszkalny w W. przy ul. [...] został wykupiony od W. ze środków finansowych pochodzących od teścia w ramach zawartej z nim umowy pożyczki. Skarżący podał, że pieniędzy na zakup lokalu osobiście nie otrzymał, ponieważ ustalona kwota została przekazana przelewem z konta pożyczkodawcy na konto Urzędu Dzielnicy [...]. Wobec tego fakt wykupu mieszkania na własność nie stanowi podstawy do odmowy przyznania pożyczki na ekonomiczne usamodzielnienie.

Odpowiadając na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wniosło o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jest uzasadniona, chociaż z innych przyczyn niż w niej wskazane.

Wnioskiem z dnia 4 czerwca 2004 r. M. G. wystąpił o przyznanie nieoprocentowanej pożyczki pieniężnej na ekonomiczne usamodzielnienie podając równocześnie, że pożyczkę chciałby uzyskać na 36 miesięcy spłaty i w przypadku szybszego osiągnięcia celów pomocy społecznej wniósł o jej umorzenie zgodnie z art. 43 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej.

Stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.), pomoc w formie pieniężnej w celu ekonomicznego usamodzielnia może być przyznana w formie jednorazowego zasiłku celowego lub nieoprocentowanej pożyczki. Z przepisu tego wynika zatem, że przewidziane są dwie formy pomocy pieniężnej na usamodzielnienie. Przy czym art. 43 ust. 2 ustawy odróżnia zasiłek celowy jako jedną z form tej pomocy oraz nieoprocentowaną pożyczkę. Równocześnie art. 43 ust. 3 stanowi, że warunki udzielenia i spłaty pożyczki określa się w umowie z gminą. Tak więc wniosek skarżącego należało rozpatrzyć w trybie umowy cywilnoprawnej, określającej warunki udzielenia i spłaty pożyczki oraz jej zabezpieczenia. Skarżący we wniosku z 4 czerwca 2004 r. zaproponował te warunki i wniosek podlegał rozpoznaniu w formie przewidzianej w art. 43 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, a nie w trybie decyzji administracyjnej.

Ponieważ rozpatrzenie wniosku nastąpiło przez wydanie decyzji, której przepisy art. 43 ust. 2 i 3 ustawy o pomocy społecznej nie przewidują, to należało stwierdzić nieważność wydanych decyzji jako wydanych bez podstawy prawnej. Należy tu nadmienić, że w poprzednio obowiązującej ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 ze zm.) podobną regulację zawierał art. 24 i Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 listopada 1993 r., sygn. SA/Po 408/93 (ONSA 1994/4/155) wyjaśnił, że pożyczka na usamodzielnienie nie jest przyznawana w formie decyzji administracyjnej. Pogląd ten Sąd orzekający w niniejszym składzie w pełni podziela.

Z powyższych względów Sąd orzekł, jak w sentencji na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 i art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).