Postanowienie z dnia 2008-01-11 sygn. III SA/Gd 437/07

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Referendarz sądowy Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. T. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 17 września 2007 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 12 listopada 2007 r. uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF w dniu 14 grudnia 2007 r., skarżący zwrócił się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Jednocześnie ustanowienie dla strony adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego wymaga dodatkowego złożenia przez wnioskodawcę osobistego oświadczenia o niezatrudnianianiu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z ww., przy czym nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy (art. 246 § 3 P.p.s.a.).

W myśl art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 Prawa

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Na podstawie złożonego przez skarżącego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, a także załączonych dokumentów źródłowych (kopii odcinków renty za poszczególne miesiące 2007 r.) Sąd ustalił, że wnioskodawca jest osobą prowadzącą samodzielne gospodarstwo domowe, źródłem jego utrzymania jest renta z tytułu niezdolności do pracy w wysokości 1 277,18 zł brutto miesięcznie. Po dokonaniu potrąceń, wysokość świadczenia pozostająca do dyspozycji skarżącego wynosi 299,94 zł miesięcznie.

Ze złożonego oświadczenia wynika, że wnioskodawca pozostaje w separacji z żoną, nie posiada nieruchomości, jakichkolwiek zasobów pieniężnych oraz przedmiotów wartościowych o wartości powyżej 3000 euro.

Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy, skarżący podał, że choruje na stwardnienie rozsiane. Wysokość otrzymywanej renty po potrąceniach, m.in. z tytułu alimentów uniemożliwia mu poniesienie kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w niniejszej sprawie.

Biorąc pod uwagę powyższe dane, a w szczególności aktualną wysokość dochodu wnioskodawcy oraz brak jakichkolwiek oszczędności, Sąd uznał, że skarżący dostatecznie wykazał, iż nie ma realnych możliwości poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania jakie mogą powstać w niniejszej sprawie.

Z tych względów Sąd, na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.