Postanowienie z dnia 2008-11-12 sygn. III SA/Gl 1031/08

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Gabriel Radecki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 listopada 2008 r. sprawy ze skargi G. O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług p o s t a n a w i a zwolnić skarżącą od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika będącego adwokatem, wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Uzasadniając wniosek, podkreśliła, że przez ponad [...] lata była [...], a po jej odzyskaniu z dniem [...] r. utraciła prawo do mieszkania i została osobą [...], utrzymującą się dzięki wsparciu rodziny i przyjaciół. Według wniosku strona nie posiada żadnego majątku, nie osiąga też żadnych dochodów.

Do wniosku załączono odpisy zaświadczenia z dnia [...] r., potwierdzającego, że skarżąca jest osobą nigdzie [...] i [...], nie pobierającą zasiłku, oraz poświadczenia wymeldowania z dnia [...] r.

Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym – czyli w myśl art. 245 § 3 tego Prawa obejmującym m. in. zwolnienie od kosztów sądowych – następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Strona, wnosząc o przyznanie prawa pomocy w powyższym zakresie, powinna zatem udowodnić istnienie tego faktu. Innymi słowy, na skutek wskazanych przez nią dowodów musi zostać osiągnięty stan pewności co do tego, iż nie jest ona w stanie pokryć pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego utrzymania.

Odnosząc te uwagi do rozpatrywanej sprawy, stwierdzić trzeba, że powyższa przesłanka została spełniona, przy czym konstatację taką można poczynić bez potrzeby dokonania wezwania o dodatkową dokumentację źródłową. Z materiałów przedstawionych przez skarżącą w wystarczający sposób wynika przecież, że jest ona osobą nie tylko [...], pozbawioną [...], lecz także nie mającą stałego miejsca zamieszkania. Nie można również tracić z pola widzenia, iż jak wynika z akt sprawy, ciążą na niej zobowiązania w znacznej wysokości.

W takim stanie rzeczy każdy w istocie wydatek może wiązać się dla wnioskodawczyni z uszczerbkiem utrzymania koniecznego.

Mając na względzie powyższe okoliczności, na podstawie art. 246 § 1 pkt

2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.