Postanowienie z dnia 2010-08-03 sygn. IV SA/Gl 341/10

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.-B. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie pomocy pieniężnej na zakup lekarstw, w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy postanawia: ustanowić adwokata dla skarżącego;

Uzasadnienie

W dniu 22 lipca 2010 r. J. Ł. złożył do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym oznaczył, iż zakres jego żądania obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata.

W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że przebywa w domu pomocy społecznej i uskarża się na [...]. Równocześnie oświadczył, iż nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych ani nieruchomości oraz, że osiąga dochód z tytułu emerytury w kwocie brutto [...] (która po dokonaniu wszystkich potrąceń daje wartość netto zaledwie [...]) a także [...] w wysokości [...]. Skarżący dodał, że obciąża go zadłużenie wobec domu pomocy społecznej oraz z tytułu kredytu bankowego zaciągniętego na zakup lekarstw.

W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje.

Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.

Na wstępie należy odnotować, że skarga w niniejszej sprawie została wniesiona na decyzję o odmowie przyznania skarżącemu świadczenia z pomocy społecznej. Tymczasem z art. 239 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. wynika, że strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

Wnioskodawca korzysta tu więc ze zwolnienia od kosztów sądowych z mocy samego prawa, a w rezultacie jego wniosek w tym zakresie jest bezprzedmiotowy i jako taki nie podlega rozpoznaniu (skarżący był już o tym informowany pismem tutejszego Sądu z dnia 28 lipca 2010 r.).

Odnosząc się natomiast do wniosku J. Ł. o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika godzi się przywołać zasadę wyrażoną w art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. Stosownie do jej brzmienia, przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 §3 cytowanej regulacji, mogącym obejmować ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Dokonana w tym kontekście analiza stanu majątkowego skarżącego doprowadziła do konkluzji, że okoliczności sprawy uzasadniają uwzględnienie zgłoszonego żądania. Z oświadczeń wyżej wymienionego wynika bowiem, że nie posiada on żadnych zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku, zaś na jego dochód netto składa się emerytura w kwocie netto (po dokonaniu wszystkich potrąceń) zaledwie [...] (vide: pismo ZUS stanowiące kartę nr 14 akt administracyjnych pierwszej instancji) oraz [...] z pomocy społecznej. Nie sposób przy tym tracić z pola widzenia, że wnioskodawca przebywa w domu pomocy społecznej, uskarża się na poważne problemy zdrowotne i obciążają go zaległości płatnicze (patrz: aktualizacja wywiadu środowiskowego - karta nr 16 akt administracyjnych pierwszej instancji).

W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, że skarżący nie jest w stanie poczynić oszczędności wystarczających na pokrycie kosztów związanych z udziałem w sprawie adwokata, bez szkody dla swych elementarnych potrzeb bytowych i dlatego postanowiono jak w sentencji działając na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 p.p.s.a., w związku z art. 246 §1 pkt 2 tej ustawy.