Postanowienie z dnia 2010-08-20 sygn. I SA/Wa 1500/08

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. W. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. W., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 146,40 (sto czterdzieści sześć 40/100) złotych, w tym tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1500/08 oddalił skargę A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z [...] sierpnia 2008 r., nr [...] wydaną w przedmiocie zasiłku celowego.

W następstwie powyższego adwokat P. K. skierował do Sądu pismo z dnia 13 sierpnia 2010 r., w którym zwrócił się o przyznanie na rzecz pełnomocnika skarżącego wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu z uwagi na sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2010 r. Ponadto wyjaśnił, że pełnomocnik skarżącego nie uzyskał od skarżącego jakiegokolwiek wynagrodzenia za świadczoną pomoc.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że adwokat P. K. powyższy wniosek złożył na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego od adwokata M. W., która została w następstwie przyznania skarżącemu prawa pomocy wyznaczona pełnomocnikiem z urzędu przez Okręgową Radę Adwokacką w W.

W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności radców prawnych określa Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b. powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej – 50% stawki minimalnej określonej w § 2 pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji – 75% tej stawki, w obu wypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stosownie ponadto do § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

Jak wynika z akt sprawy ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 14 maja 2010 r. Ponadto złożony wniosek zawiera ponadto oświadczenie, o którym mowa w § 16 rozporządzenia.

W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji