Postanowienie z dnia 1970-08-27 sygn. II CZ 107/70

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 107/70

Postanowienie z dnia 27 sierpnia 1970 r.

Żądanie przez sąd przedstawienia zaświadczenia o stanie zdrowia psychicznego osoby, która ma być ubezwłasnowolniona, powinno nastąpić w formie zarządzenia przewodniczącego. Sąd, uzależniając wszczęcie postępowania od złożenia zaświadczenia, powinien oznaczyć odpowiedni termin do złożenia takiego zaświadczenia.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Stanisława D. o ubezwłasnowolnienie jego syna Kazimierza D., na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Olsztynie z dnia 5 maja 1970 r.,

uchylił zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Stanisław D. wniósł o ubezwłasnowolnienie swego 32-letniego syna Kazimierza D. twierdząc, że jest on głuchoniemy, że stał się nałogowym alkoholikiem, trudnym do współżycia człowiekiem i zdradzającym poważne upośledzenie psychiczne oraz że zachodzi konieczność przyuczenia go jakiegoś zawodu i nauczenia go porozumienia się alfabetem dla głuchoniemych.

Zarządzeniem z dnia 22.IV.1970 r. przewodniczący Sądu Wojewódzkiego zażądał od wnioskodawcy przedstawienia w terminie 7 dni - pod rygorem odrzucenia wniosku - zaświadczenia poradni przeciwalkoholowej o stanie zdrowia psychicznego jego syna.

Sąd Wojewódzki postanowieniem z dnia 5.V.1970 r. odrzucił wniosek Stanisława D., gdyż ten w terminie 7 dni nie przedstawił zaświadczenia poradni przeciwalkoholowej.

W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawca zarzucił, że nie mógł w tak krótkim terminie 7 dni przedstawić żadnego zaświadczenia, gdyż miejscowa poradnia wyznaczyła termin późniejszy badania syna wnioskodawcy.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Przepis art. 552 § 1 k.p.c. jest jednym z przepisów, które mają zapobiec toczeniu się postępowania o ubezwłasnowolnienie bez gwarancji, że istnieją ku temu poważne powody. Z tej przyczyny przepis ten zezwala sądowi na uzależnienie wszczęcia postępowania od przedstawienia odpowiedniego zaświadczenia o stanie zdrowia psychicznego osoby, która ma być ubezwłasnowolniona. Żądanie złożenia takiego, zaświadczenia powinno zatem nastąpić w formie postanowienia sądu wydanego na posiedzeniu niejawnym, a nie w formie zarządzenia przewodniczącego. Sąd, uzależniając wszczęcie postępowania od złożenia zaświadczenia, powinien oznaczać odpowiedni termin do złożenia takiego zaświadczenia.

Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że termin 7-dniowy wyznaczony powodowi przez przewodniczącego do złożenia zaświadczenia z poradni przeciwalkoholowej był za krótki i dlatego nieodpowiedni.

Ze złożonego przez wnioskodawcę w postępowaniu zażaleniowym do akt pisma Powiatowej Przychodni Obwodowej w S. z dnia 13.VI.1970 r. nie wynika wprawdzie, żeby syn wnioskodawcy, był alkoholikiem nałogowym, jednakże z treści tego pisma wynika, że syn wnioskodawcy jest niedorozwinięty umysłowo i że jest dotknięty głuchoniemotą. Okoliczności te, w razie ich potwierdzenia w toku postępowania sądowego, mogą uzasadniać częściowe ubezwłasnowolnienie syna wnioskodawcy. Wymienione zatem pismo daje gwarancję uzasadniającą wszczęcie postępowania w niniejszej sprawie.

Z tych względów Sąd Najwyższy z mocy art. 397 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.

OSNC 1971 r., Nr 4, poz. 73