Postanowienie z dnia 1970-01-16 sygn. I CO 4/69
Numer BOS: 1443734
Data orzeczenia: 1970-01-16
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:
- Rozpoznanie sprawy na rzecz współuczestników, którzy nie zaskarżyli orzeczenia
- Wyłączenie możliwości rozpoznania skargi na korzyść osoby, która nie żądała wznowienia postępowania
Sygn. akt I CO 4/69
Postanowienie z dnia 16 stycznia 1970 r.
Przepisu art. 384 k.p.c. nie stosuje się w postępowaniu w wznowienie postępowania.
Przewodniczący: sędzia Z. Masłowski. Sędziowie: J. Ignatowicz (sprawozdawca), H. Dąbrowski.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Antoniny M. przeciwko Skarbowi Państwa-Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (Kuratorium Okręgu Szkolnego w L.) i Józefowi S. o odszkodowanie, na skutek wniosku powódki o wykładnię postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 1969 r., na podstawie art. 352 k.p.c.
postanowił:
dokonać wykładni wymienionego postanowienia i wyjaśnić, że orzeczone nim wznowienie postępowania w sprawie odnosi się tylko do pozwanego Józefa S.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 czerwca 1969 r. Sąd Najwyższy orzekł na skutek skargi pozwanego Józefa S. wznowienie postępowania w sprawie, w której zasądzone zostało solidarne odszkodowanie od tego pozwanego oraz od Skarbu Państwa na rzecz uczennicy, która uległa wypadkowi w czasie przeprowadzania doświadczeń na lekcji chemii, prowadzonej przez pozwanego S. Podstawą wznowienia postępowania był fakt, że odszkodowanie zasądzono od pozwanego S. tylko dlatego, iż został on prawomocnie skazany, wyrok zaś skazujący został następnie na skutek wniesienia rewizji nadzwyczajnej uchylony, a pozwany uniewinniony.
Ponieważ strony powzięły wątpliwość, czy wznowienie postępowania dotyczy tylko pozwanego S., czy też także Skarbu Państwa, powódka zgłosiła wniosek o wykładnię wymienionego wyżej wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl ogólnej zasady obowiązującej w postępowaniu cywilnym, a więc odnoszącej się także do wznowienia postępowania, sąd orzeka tylko ze skutkiem co do tej osoby, która wystąpiła z odpowiednim żądaniem. Rzecz się przedstawia odmiennie tylko wtedy, gdy bądź z wyraźnego przepisu, bądź też z całokształtu określonego uregulowania wynika, że ustawa wprowadza co do oznaczonego postępowania wyjątek. Taki wyjątek, ale odnoszący się tylko do postępowania rewizyjnego, przewiduje np. art. 384 k.p.c. Ponieważ przepisy o wznowieniu postępowania takiego wyjątku nie przewidują, przeto wznowienie postępowania może być orzeczone tylko ze skutkiem co do tej osoby, która składa skargę o wznowienie postępowania, a nie wobec innych uczestników postępowania.
Ubocznie nadmienić należy, że w sprawie niniejszej wznowienie postępowania co do Skarbu Państwa nie mogło by być orzeczone, nawet gdyby ten pozwany wystąpił z odpowiednią skargą. Z materiału bowiem zebranego w sprawie wynika, iż Skarb Państwa odpowiada za wypadek także dlatego, że dopuścił do prowadzenia lekcji chemii przez nauczyciela nie mającego odpowiednich kwalifikacji, oraz dlatego, że władze szkolne godziły się na prowadzenie ćwiczeń przy użyciu zbyt prymitywnych urządzeń. Odpowiedzialność ta obciąża więc Skarb Państwa także za winę innych funkcjonariuszy.
Z tych zasad należało orzec jak w sentencji.
OSNC 1970 r., Nr 10, poz. 188
Treść orzeczenia pochodzi z Urzędowego Zbioru Orzeczeń SN