Postanowienie z dnia 1969-02-26 sygn. II CZ 6/69

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 6/69

Postanowienie z dnia 26 lutego 1969 r.

Instytucja zabezpieczania dowodów, o jakiej mowa w art. 310 i nast. k.p.c., nie może służyć temu, żeby przyszły powód miał w ten sposób upewnić się co do szans mającego się wytoczyć procesu. W szczególności nie można żądać w trybie art. 310 k.p.c. przeprowadzenia ekspertyzy sądowo-lekarskiej celem ustalenia, czy dokonane zabiegi lekarskie były prawidłowe i czy mogłyby one uzasadnić roszczenie odszkodowawcze.

Przewodniczący: sędzia F. Wesely. Sędziowie: J. Przybylski, Z. Wasilkowska (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Leontyny F. przeciwko 1) Skarbowi Państwa - Okręgowy Szpital Wojskowy w W. i 2) Skarbowi Państwa - Miejski Szpital w W. o zabezpieczenie dowodów, na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 15 listopada 1968 r.,

zażalenie oddalił.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15.XI.1968 r. Sąd Wojewódzki oddalił wniosek Leontyny F. o zabezpieczenie dowodów.

Sąd Wojewódzki stwierdził, że wnioskodawczyni, zamierzając wytoczyć powództwo przeciwko Skarbowi Państwa (organom służby zdrowia) o odszkodowanie, domaga się dopuszczenia - w trybie zabezpieczenia dowodów - dowodu z ekspertyzy sądowo-lekarskiej dla ustalenia, czy potrzebne były przeprowadzone u niej operacje: wycięcia woreczka żółciowego w 1960 r., otwarcia jamy brzusznej w 1965 r. i choledochoduodenostomii w 1965 r. Zdaniem Sądu Wojewódzkiego nie chodzi w danym wypadku o zabezpieczenie dowodu, o jakim mowa w art. 310 i 312 k.p.c., a ponadto nie zachodzi obawa, że przeprowadzenie dowodu stanie się niewykonalne lub zbyt utrudnione. Wnioskodawczyni będzie mogła przeprowadzić bez trudu dowód co do swego stanu zdrowia w przyszłym procesie, jeżeli go wytoczy. Nawet jeśli wnioskodawczyni nie poniosła dotychczas żadnej szkody z powodu dokonanych zabiegów lekarskich, może już obecnie wytoczyć powództwo o ustalenie odpowiedzialności pozwanych na zasadzie art. 189 k.p.c., jeżeli jest zdania, że zabiegi te zostały przeprowadzone niezgodnie ze sztuką lekarską.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 310 k.p.c. zabezpieczenie dowodu może nastąpić wówczas, gdy zachodzi obawa, że jego przeprowadzenie stanie się niewykonalne lub zbyt utrudnione albo gdy z innych przyczyn zachodzi potrzeba stwierdzenia istniejącego stanu rzeczy.

Sąd Wojewódzki prawidłowo przyjął, że w danej sprawie nie zachodzą przesłanki, od których ustawa procesowa uzależnia zabezpieczenie dowodu.

Zabiegi operacyjne, na które powołuje się wnioskodawczyni, zostały dokonane w latach 1960-1965, przy czym nie chodzi o ustalenie doraźnych skutków tych zabiegów, które z upływem czasu mogłyby zaniknąć. Brak więc wskutek tego podstaw do przyjęcia, żeby przeprowadzenie ekspertyzy sądowo-lekarskiej w normalnym trybie postępowania dowodowego stało się niewykonalne lub utrudnione. Ekspertyza taka będzie się opierać na istniejącej dokumentacji lekarskiej (historia choroby, protokoły operacji) i oględzinach sądowo-lekarskich, wnioskodawczyni zaś nie twierdzi, by zachodziła obawa utraty tej dokumentacji lub trudności w późniejszym badaniu samej wnioskodawczyni.

Nie zachodzi również ostatnia przesłanka, od której art. 310 k.p.c. uzależnia zabezpieczenie dowodu, tj. potrzeba stwierdzenia istniejącego stanu rzeczy, w szczególności stanu zdrowia wnioskodawczyni. Jak już bowiem wspomniano, nic nie wskazuje na to, żeby stan zdrowia wnioskodawczyni uległ takim przejściowym zakłóceniom, których stwierdzenie w późniejszym procesie o odszkodowanie stałoby się niemożliwe.

W zażaleniu wnioskodawczyni podnosi, że ma ona interes prawny w żądaniu przeprowadzenia dowodu przed procesem, w razie bowiem negatywnego wyniku tego dowodu zaoszczędzi sobie kosztów wytaczania i prowadzenia procesu. Taka jednak wykładnia art. 310 k.p.c. jest niedopuszczalna.

Instytucja zabezpieczenia dowodów, o jakiej mowa w art. 310 i nast. k.p.c., nie może służyć temu, żeby przyszły powód miał w ten sposób upewnić się co do szans mającego się wytoczyć procesu. W szczególności nie można żądać w trybie art. 310 k.p.c. przeprowadzenia ekspertyzy sądowo-lekarskiej celem ustalenia, czy dokonane zabiegi lekarskie były prawidłowe i czy mogłyby one uzasadnić roszczenie odszkodowawcze.

W tych warunkach, gdy nadto wniosek o zabezpieczenie dowodu nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa procesowego, postanowienie Sądu Wojewódzkiego należy uznać za prawidłowe, a zażalenie oddalić.

OSNC 1969 r., Nr 12, poz. 227