Postanowienie z dnia 2014-09-17 sygn. II CNP 17/14

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt II CNP 17/14

POSTANOWIENIE

Dnia 17 września 2014 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Kozłowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 września 2014r. skargi I. S.

o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku

Sądu Okręgowego w S. z dnia 27 września 2011r., wydanego w sprawie z powództwa I. S.

przeciwko Rejonowej Spółdzielni "S. " w S.

o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji i zapłatę,

1. odrzuca skargę,

2. oddala wniosek pozwanej o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu ze skargi.

UZASADNIENIE

Powódka I. S. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 27 września 2011 r., mocą którego, na skutek apelacji pozwanej, Sąd Okręgowy zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i oddalił powództwo. Zaskarżony skargą wyrok, z chwilą ogłoszenia, stał się prawomocny.

Zgodnie z art. 424⁶ § 1 k.p.c., skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się. Termin ten jest terminem prekluzyjnym prawa materialnego i nie podlega przywróceniu.

Wobec uprawomocnienia się zaskarżonego skargą wyroku z dniem 27 września 2011 r., termin do złożenia skargi upłynął z dniem 27 września 2013 r. Powódka pismo procesowe zawierające skargę oddała w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w dniu 24 października 2014 r. (k.10, art. 165 § 2 k.p.c.), co oznacza, że skargę złożyła z uchybieniem ustawowego terminu (por. też postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2012 r. III CNP 17/12, nie publ.).

Skarga wniesiona po upływie terminu podlega, w myśl art. 424⁸ § 1 k.p.c., odrzuceniu. Z uwagi więc na powyższe Sąd Najwyższy na podstawie powołanego przepisu odrzucił skargę powódki.

Oddaleniu podlegał wniosek pozwanej o zasądzenie kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi. W odpowiedzi na skargę pozwana wnosiła bowiem o jej oddalenie i tylko z tym wnioskiem został powiązany wniosek o zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego. Skarga powódki podlegała odrzuceniu, czego w odpowiedzi na tę skargą pozwana nie dostrzegła. Podzielić należy prezentowany w orzecznictwie pogląd, że nie ma podstaw do przyznania kosztów postępowania stronie, która w odpowiedzi na skargę kasacyjną lub skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku nie dostrzegła wady prowadzącej do jej odrzucenia, a wniosek o koszty wiązała z innymi oczekiwanymi przez siebie rozstrzygnięciami (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 1934 r. C.II.1677/34, Zb. Urz. 1935, poz. 204 oraz postanowienia z dnia 11 stycznia 2002 r. III CKN 563/01, z dnia 29 marca 2011 r. IV CSK 593/10 i z dnia 8 sierpnia 2012 r. II CSK 112/12).