Postanowienie z dnia 2012-01-20 sygn. II SA/Łd 1126/10

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Dnia 20 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2012 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. F. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego p o s t a n a w i a : - przyznać i nakazać wypłatę z funduszu Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi kwotę wynagrodzenia za sporządzenie skargi kasacyjnej w wysokości 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług, na rzecz adwokata P. F. prowadzącego Indywidualną Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. P. [...]. k.o.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego.

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2010 roku Referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika w osobie adwokata. W dniu 29 grudnia 2010 roku Okręgowa Rada Adwokacka delegowała do zastępstwa z urzędu adw. M. S. – M.

W dniu 22 lutego 2011 roku pełnomocnik skarżącego wniosła o przyznanie wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nieopłaconej w całości ani w części. Jednocześnie wnioskodawczyni przedstawiła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, z której wynika, że została ona doręczona także skarżącemu.

Postanowieniem z dnia 24 lutego 2011 roku Referendarz sądowy przyznał adw. M. S. – M. wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.

W dniu 10 marca 2011 roku Okręgowa Rada Adwokacka dokonała zmiany osoby pełnomocnika i do reprezentowania skarżącego przed tut. Sądem wyznaczyła adw. P. F., który w dniu 16 marca 2011 roku wniósł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 14 grudnia 2010 roku wraz z wnioskiem o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej skarżącemu z urzędu. Wyrokiem z dnia 22 września 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 24 listopada 2011 roku odmówiono przyznania wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu.

W dniu 7 grudnia 2011 roku pełnomocnik skarżącego wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia kontestując stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu postanowienia z dnia 24 listopada 2011 roku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wyjaśnić należy, iż zgodnie z unormowaniem art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w razie wniesienia sprzeciwu postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Z uwagi na skutecznie wniesiony sprzeciw, postanowienie referendarza sądowego utraciło moc prawną, a wniosek pełnomocnika skarżącego podlega rozpoznaniu przez Sąd na nowo.

Zgodnie z art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad prawnych określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), którego przepis § 19 stanowi, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 oraz niezbędne udokumentowane wydatki adwokata.

Stosownie natomiast do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym – 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat – 100 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Stawka minimalna stanowiąca podstawę obliczenia wysokości wynagrodzenia adwokata ustanowionego z urzędu wynosi 240 złotych, zatem w rozpoznawanej sprawie wynagrodzenie adwokata za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej to kwota 240 złotych.

O wysokości wynagrodzenia orzeczono mając na uwadze postanowienie § 2 ust. 3 rozporządzenia, zgodnie z którym w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, wynagrodzenie podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

Wobec powyższego na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w postanowieniu.

k.o.