Postanowienie z dnia 1969-01-27 sygn. I PZ 76/68

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I PZ 76/68

Postanowienie z dnia 27 stycznia 1969 r.

Także pod rządem ustawy z dnia 13.VI.1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110) aktualny jest pogląd, według którego w razie uiszczenia opłat sądowych przelewem data przyjęcia przelewu przez bank może być uznana za datę uiszczenia wpłaty tylko pod warunkiem, że przelew w dniu przyjęcia go przez bank lub w terminie zakreślonym przez sąd do uiszczenia opłaty miał pokrycie na rachunku zleceniodawcy, kwestia zaś, czy i kto ponosi winę za brak pokrycia, może mieć znaczenie tylko dla przywrócenia uchybionego terminu.

Przewodniczący: sędzia J. Tyszka (sprawozdawca). Sędziowie: K. Zieliński, W. Maruczyński.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Rejonowego Przedsiębiorstwa Melioracyjnego w K. przeciwko Krzysztofowi W. o 102.510,21 zł, na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie z dnia 7 listopada 1968 r.,

oddalił zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym zarządzeniem przewodniczący Sądu Wojewódzkiego zwrócił powodowi pozew wobec nieopłacenia go - pomimo wezwania - w zakreślonym terminie tygodniowym (art. 16 ust. 1 u. o k.s.).

Zażalenie powoda na powyższe zarządzenie jest nieuzasadnione.

Jak wynika z akt sprawy, powód otrzymał wezwanie do uiszczenia opłaty sądowej od powództwa w dniu 12.X.1968 r., a uiścił opłatę przelewem bankowym z dnia 18.X.1968 r., który to przelew zrealizowany został dopiero dnia 23.X.1968 r. Z treści zażalenia wynika, że przyczyną opóźnienia zrealizowania przelewu był brak środków płatniczych na koncie bankowym powoda.

W związku z powyższym należy zauważyć, że dopuszczalne jest wprawdzie uiszczenie opłat sądowych przelewem, nawet wtedy gdy przepisy nie zabraniają uiszczenia gotówką (§ 1 i 2 rozp. Min. Sprawiedliwości z dnia 14.VIII.1952 r. w sprawie sposobu uiszczenia opłat sądowych w sprawach cywilnych - Dz. U. Nr 38, poz. 264 z późniejszymi zmianami), jednakże data przyjęcia przelewu przez bank, w którym zleceniodawca ma rachunek, może być w takim wypadku uznana za datę uiszczenia opłaty tylko pod warunkiem, że przelew miał pokrycie na tym rachunku w dacie przyjęcia go przez bank bądź w okresie odpowiadającym terminowi zakreślonemu przez sąd do uiszczenia opłaty.

Taka sytuacja w sprawie niniejszej nie zachodzi, albowiem skarżący sam przyznaje w zażaleniu, że przelew nie mógł być zrealizowany w terminie zakreślonym do uiszczenia opłaty z braku pokrycia na jego koncie bankowym. Jest zaś obojętne, czy i kto ponosi winę za brak pokrycia, kwestia ta bowiem mogłaby mieć ewentualnie znaczenie tylko dla przywrócenia uchybionego terminu.

Sąd Najwyższy zajął podobne stanowisko w licznych orzeczeniach wydanych pod rządem poprzednio obowiązujących przepisów o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 30.XII.1950 r. (Dz. U. Nr 58, poz. 528 z późniejszymi zmianami) jak np. w orzecz. z dnia 8.XII.1951 r. C 1019/51, z dnia 17.III.1953 r. C 1772/52 i z dnia 31.III.1955 r. 4 CR 38/55. Orzeczenia powyższe - zdaniem obecnego składu orzekającego - zachowały nadal aktualność również pod rządem obecnie obowiązującej ustawy z dnia 13.VI.1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110).

Z wymienionych względów zażalenie należało oddalić (art. 387 i 397 § 2 k.p.c.).

OSNC 1969 r., Nr 9, poz. 167