Postanowienie z dnia 1968-07-30 sygn. II CZ 139/68

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 139/68

Postanowienie z dnia 30 lipca 1968 r.

1. W sprawie o prawa stanu uczestnikiem postępowania, a więc i interwenientem ubocznym może być tylko osoba bezpośrednio i osobiście zainteresowana w wyniku sprawy.
2. Taki bezpośredni i osobisty interes prawny istnieje po stronie rodziców w sprawie o rozwiązanie przysposobienia ich dziecka, w której w razie uwzględnienia powództwa ustają skutki związane z przysposobieniem oraz odżywają prawa i obowiązki istniejące z okresu sprzed orzeczenia przysposobienia.

Przewodniczący: sędzia Z. Wasilkowska. Sędziowie: B. Łubkowski (sprawozdawca), E. Mielcarek.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Zbigniewa F. i Ireny F. przeciwko Jadwidze G. i Sławomirowi Markowi F. o rozwiązanie przysposobienia, na skutek zażalenia Jana W. na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Rzeszowie z dnia 14 maja 1968 r.,

zmienił zaskarżone postanowienie i oddalił opozycję pozwanej G.

Uzasadnienie

Małoletni pozwany Marek F. urodzony w dniu 16.VIII.1960 r. jest synem pozamałżeńskim pozwanej Jadwigi G.

Wyrokiem Sądu Powiatowego w Mielcu z dnia 23.X.1962 r. ustalono, że Jan W. jest ojcem małoletniego pozwanego, postanowieniem zaś z dnia 13.XII.1963 r. orzeczono przysposobienie małoletniego pozwanego przez powodów.

W niniejszej sprawie, której przedmiotem jest żądanie powodów rozwiązania przysposobienia, Sąd Wojewódzki - w uwzględnieniu opozycji pozwanej G. - nie dopuścił Jana W. w charakterze interwenienta ubocznego po stronie małol. pozwanego uważając, że zgłaszający interwencję W. nie ma bezpośredniego, osobistego interesu w tej sprawie.

W zażaleniu Jan W. zarzucił, że Sąd Wojewódzki błędnie uznał, iż żalący kieruje się tylko względami materialnymi, gdy tymczasem ma on na względzie interes i dobro małol. przysposobionego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Prawidłowy jest pogląd Sądu Wojewódzkiego, że w sprawie o prawa stanu uczestnikiem postępowania, a więc i interwenientem ubocznym może być tylko osoba bezpośrednio i osobiście zainteresowana w wyniku takiej sprawy.

Nie można natomiast zgodzić się z poglądem Sądu Wojewódzkiego, żeby ojciec naturalny dziecka nie miał osobistego i bezpośredniego interesu prawnego w sprawie o rozwiązanie przysposobienia jego dziecka.

Rodzice dziecka w każdym wypadku, a więc nawet wtedy, gdy nie przysługuje im władza rodzicielska, mają osobisty i bezpośredni interes prawny w tym, by chronić dobro dziecka, to jest jego stan cywilny i prawa z tego stanu wynikające. Jeżeli zatem rodzice dziecka nie mogą występować w takiej sprawie w charakterze strony, to - jako bezpośrednio i osobiście zainteresowani w wyniku sprawy - są uprawnieni do wzięcia udziału w charakterze interwenientów ubocznych. W szczególności taki bezpośredni i osobisty interes prawny rodziców istnieje w sprawie o rozwiązanie przysposobienia ich dziecka, w której w razie uwzględnienia powództwa ustają skutki związane z przysposobieniem oraz odżywają prawa i obowiązki istniejące z okresu sprzed orzeczenia przysposobienia.

Z tych względów Sąd Najwyższy z mocy art. 397 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie i oddalił opozycję pozwanej G.

Poza tym Sąd Najwyższy zwraca uwagę, że w procesie o rozwiązanie przysposobienia stronami są przysposabiający i przysposobiony, a więc nie są stroną rodzice naturalni przysposobionego.

OSNC 1969 r., Nr 5, poz. 96