Postanowienie z dnia 2013-09-19 sygn. IV SA/Gl 839/13

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 19 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata postanawia: 1. ustanowić adwokata dla skarżącego;

Uzasadnienie

W skardze z dnia 8 lipca 2013 r. W.L. wniósł o ustanowienie adwokata z urzędu oraz o zwolnienie od kosztów sądowych.

Następnie, to jest w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 sierpnia 2013 r. skarżący nadesłał urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w którym potwierdził, iż domaga się zarówno ustanowienia adwokata jak i zwolnienia od kosztów sądowych. W treści tego formularza wnioskodawca oświadczył, że gospodaruje samotnie, jest inwalidą całkowicie niezdolnym do pracy i utrzymuje się z renty, w kwocie brutto 1.040 zł. Równocześnie zadeklarował, iż nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych ani nieruchomości. Dodał przy tym, że płaci byłej małżonce alimenty, w kwocie 100 zł.

W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje.

Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej "p.p.s.a.", stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie całkowitym lub częściowym.

W pierwszej kolejności należy odnotować, że decyzja stanowiąca przedmiot skargi wydana została w przedmiocie zasiłku celowego, będącego świadczeniem z zakresu pomocy społecznej. Tym samym skarżący jest w niniejszej sprawie zwolniony od kosztów sądowych z mocy samego prawa, co wynika z art. 239 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. W konsekwencji, jego wniosek o zwolnienie z obowiązku uiszczenia tych kosztów, jest bezprzedmiotowy i jako taki nie podlega rozpoznaniu (wyżej wymieniony został już o tym wyraźnie poinformowany przez Sąd odrębnym pismem z dnia 20 sierpnia 2013 r.).

Odnosząc się do natomiast wniosku W.L. o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika godzi się podkreślić, iż w myśl zasady sformułowanej w art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 §3 tej ustawy, mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie uiścić pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Dokonana tym kontekście analiza stanu majątkowego i sytuacji życiowej skarżącego doprowadziła do konkluzji, że spełnił on przesłankę warunkującą uwzględnienie zgłoszonego żądania. Wyżej wymieniony oświadczył bowiem, że nie posiada żadnych zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku. Równocześnie z dokumentów dołączonych do akt administracyjnych niniejszej sprawy jak również innych spraw zawisłych przed tutejszym Sądem wynika, iż utrzymuje się on z renty, w kwocie netto (do wypłaty) 1.022,16 zł (patrz: zaświadczenie ZUS - karta nr 22 akt administracyjnych) uiszczając przy tym rentę alimentacyjną na rzecz małżonki, w kwocie 100 zł oraz będąc obciążonym relatywnie znacznymi kosztami bieżącego utrzymania (patrz: analiza budżetu domowego - karta nr 23 akt administracyjnych). Jest przy tym osobą niepełnosprawną, całkowicie niezdolną do pracy (vide: orzeczenie z dnia 11 czerwca 2012 r. - karta nr 9 akt innej sprawy, zarejestrowanej w tutejszym Sądzie pod sygn. akt IV SA/Gl 863/12).

W tym miejscu należy odnotować, iż analiza akt administracyjnych niniejszej sprawy prowadzi do wniosku, że istnieją pewne niejasności co do rzeczywistej sytuacji materialnej wyżej wymienionego, a w szczególności co do pomocy finansowej, którą miał otrzymywać od innej osoby (L. C.) oraz relacji ekonomicznych, jakie go z tą osobą łączą. Trzeba jednak podkreślić, że wspomniane zagadnienie stanowi w niniejszej sprawie jeden z aspektów składających się na istotę sporu sądowoadministracyjnego. Przedmiotem skargi jest bowiem decyzja, mocą której Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie odmawiające przyznania skarżącemu zasiłku celowego powołując się w głównej mierze na istniejące w powyższym zakresie wątpliwości.

Wspomniana kwestia podlegać będzie więc ocenie tutejszego Sądu, który rozstrzygnie ją wydając w sprawie stosowny wyrok. Wobec powyższego, rozpoznając niniejszy wniosek, odstąpiono od oceny tego zagadnienia albowiem uznano, że nie byłoby to zasadne, gdyż wiązałoby się z ryzykiem powstania niedopuszczalnego przedsądu. Uznano przy tym, że brak jest wystarczających podstaw, aby zakładać, że ewentualne wsparcie jakie skarżący ma otrzymywać może być na tyle znaczne, aby poprawiać jego sytuację dochodową w stopniu pozwalającym na pokrycie - znacznych przecież - kosztów, jakie wiążą się z opłaceniem adwokata z wyboru, we wszystkich zainicjowanych przed tutejszym Sądem sprawach, w których wniósł on w ostatnim okresie o ustanowienie takiego pełnomocnika.

Mając na względzie wszystkie przywołane wyżej okoliczności postanowiono jak w sentencji, działając na podstawie art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. w związku z art. 258 §1 i §2 pkt 7 tej ustawy.