Postanowienie z dnia 2005-10-13 sygn. IV CZ 91/05

Numer BOS: 11427
Data orzeczenia: 2005-10-13
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Sędziowie: Irena Gromska-Szuster SSN, Marek Sychowicz SSN (autor uzasadnienia, przewodniczący, sprawozdawca), Mirosław Bączyk SSN

Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:

Sygn. akt IV CZ 91/05

POSTANOWIENIE

Dnia 13 października 2005 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Irena Gromska-Szuster

SSN Mirosław Bączyk

w sprawie z powództwa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.

przeciwko W. S., M. K. i J. N. o zapłatę, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 października 2005 r., zażalenia pozwanego W. S. na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 4 kwietnia 2005 r., sygn. akt I ACa (…), oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek pozwanego W. S. o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji od wyroku tego Sądu z dnia 22 września 2004 r. i odrzucił kasację wniesioną przez wymienionego pozwanego od tego wyroku.

Sąd Apelacyjny uznał, że w świetle okoliczności uprawdopodobnionych przez pozwanego, wniesienie kasacji po terminie było przez niego zawinione (art. 168 § 1 k.p.c.), co nie dawało podstawy do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji. Kasacja, jako spóźniona, podlegała więc odrzuceniu (art. 3935 w zw. z art. 3934 § 1 k.p.c. w zw. z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).

W zażaleniu na postanowienie wymienione na wstępie w części odrzucającej kasację, pozwany zarzucił bezzasadność nieprzywrócenia terminu do wniesienia kasacji. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarżący nie podważa ustalenia Sądu Apelacyjnego co do wniesienia przez niego kasacji po terminie. W istocie nie kwestionuje zatem prawidłowości postanowienia co do odrzucenia kasacji. Wprawdzie zażalenie nie zawiera wyraźnego wniosku o rozpoznanie postanowienia odmawiającego przywrócenia mu terminu do wniesienia kasacji ani nie powołuje art. 380 w zw. z art. 3941 § 3 w zw. z art. 39821 k.p.c., ale wobec tego że zarzuty zażalenia dotyczą postanowienia oddalającego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji, należało uznać, że skarżący wniósł o rozpoznanie tego postanowienia.

Zażalenie jest niezasadne.

Stosownie do art. 169 § 2 k.p.c. w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek. Uprawdopodobnienie tych okoliczności nie jest jednakże wystarczające do uwzględnienia wniosku. Okoliczności uprawdopodobnione przez stronę mogą stanowić podstawę do uwzględnienia wniosku dopiero wówczas, gdy ich ocena wskazuje, że strona nie dokonała czynności w terminie bez swojej winy (art. 168 § 1 k.p.c.).

Dokonana przez Sąd Apelacyjny ocena okoliczności przedstawionych przez pozwanego, które należało przyjąć za uprawdopodobnione, nie nasuwa zastrzeżeń.

Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że informacje udzielone pozwanemu przez pracownika sekretariatu sądowego co do trybu i terminu wniesienia kasacji były prawidłowe i nie mogły spowodować błędnego przekonania pozwanego co do początku biegu terminu do wniesienia kasacji.

W sytuacji, gdy pozwany zamierzał wnieść kasację, a po wydaniu wyroku przez sąd drugiej instancji doszło do rozwiązania stosunku pełnomocnictwa z jego dotychczasowym pełnomocnikiem będącym adwokatem, pozwany powinien zasięgnąć od niego informacji co do terminu wniesienia kasacji, a obowiązkiem tego pełnomocnika było udzielanie takiej informacji. Jeżeli zaniechanie dokonania którejkolwiek z tych czynności doprowadziło do spóźnionego wniesienia kasacji, to nastąpiło to z winy pozwanego. Trafny jest bowiem pogląd Sądu Apelacyjnego, że działania i zaniechania pełnomocnika odnoszą skutek taki, jak gdyby działała lub nie podjęła działania sama strona.

Wbrew twierdzeniom podniesionym w zażaleniu ani wiek pozwanego (bynajmniej nie podeszły), ani stan jego zdrowia, pozwalający na podejmowaniu szeregu czynności zmierzających do wniesienia kasacji, nie są powodami wystarczającymi do uznania, że pozwany nie wniósł kasacji w terminie bez swojej winy.

Skoro brak podstaw do podważenia postanowienia o odmowie przywrócenia pozwanemu terminu do wniesienia kasacji, zgodne z prawem jest zaskarżone zażaleniem postanowienie o odrzuceniu kasacji. Należało zatem postanowić jak w sentencji (art. 39814 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c.).

Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.