Wyrok z dnia 2005-03-09 sygn. III CK 263/04
Numer BOS: 10123
Data orzeczenia: 2005-03-09
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Sędziowie: Iwona Koper SSN, Marian Kocon SSN (autor uzasadnienia, sprawozdawca), Zbigniew Strus SSN (przewodniczący)
Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:
Sygn. akt III CK 263/04
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Wielobranżowego „G.(...)" sp. j. w B. przeciwko J. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 marca 2005 r., kasacji pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3 grudnia 2003 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala kasację i wniosek pełnomocnika pozwanego o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 12 lutego 2002 r. zasądził od pozwanego J. G. na rzecz powoda, Przedsiębiorstwa Wielobranżowego G.(...) Spółki Jawnej w B., kwotę 454.263,80 zł z odsetkami.
Sąd Okręgowy ustalił, że w grudniu 1990 r. J. G., E. L. i R. G. zawarli umowę spółki cywilnej, której celem miało być prowadzenie działalności gospodarczej. Oprócz wspólnej działalności każdy ze wspólników prowadził własną odrębną działalność gospodarczą. Każdy z nich w ramach własnej działalności tankował paliwo na stacjach będących własnością spółki. W okresie od marca 2000 r. do grudnia 2002 r. pozwany zakupił paliwo o łącznej wartości 454.263,80 zł za które nigdy nie zapłacił.
Ponadto Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 24 grudnia 2001 r. aktualni wspólnicy spółki cywilnej zawarli umowę o jej przekształceniu w spółkę jawną, którą do rejestru handlowego wpisano dnia 27 marca 2002 r.
Na gruncie tych ustaleń Sąd Okręgowy uznał roszczenie strony powodowej za uzasadnione.
Sąd Apelacyjny stanowisko Sądu Okręgowego aprobował, toteż apelacja pozwanego została wyrokiem tego Sądu, z dnia 3 grudnia 2003 r., oddalona.
Pozwany w kasacji, opartej na podstawie drugiej z art. 3931 k.p.c., zarzucił nieważność postępowania z uwagi na nieprawidłowe umocowanie pełnomocnika strony powodowej, i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Jeśli istotnie, tak jak twierdzi skarżący, strona powodowa w postępowaniu apelacyjnym była reprezentowana przez pełnomocnika, który nie był należycie umocowany, to należało mieć na uwadze, że przewidziany w art. 379 pkt. 2 k.p.c. wymóg należytego umocowania pełnomocnika procesowego pod rygorem nieważności postępowania ustanowiony jest w interesie tej strony, która z pełnomocnika tego korzysta. W ugruntowanym już w tym względzie orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd - który podziela skład orzekający - iż tylko też ta strona może powołać się na nieważność postępowania z powodu nieprawidłowości w udzieleniu pełnomocnictwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia: 17 marca 1999 r. III CKN 209/98 - nie publ., 21 grudnia 2000 r., sygn. akt 209/00 - nie publ., 7 lutego 2002 r., ICKN 489/00 - nie publ.). Strona przeciwna nie ma tu żadnego interesu poza wykazaniem, iż uchybienie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Wymaga to jednak oznaczenia w kasacji przepisu postępowania obejmującego określony obowiązek sądu w nawiązaniu do kwestii pełnomocnictwa, z którego korzystał pełnomocnik drugiej strony.
Skarżący w kasacji powołał się na wadliwe umocowanie pełnomocnika strony powodowej. Jednocześnie nie wykazał, ani nie twierdził nawet, aby w związku z nienależytym umocowaniem pełnomocnika strony powodowej Sąd Apelacyjny dopuścił się naruszenia określonego przepisu postępowania, oraz aby mogło to mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Wobec powyższego, zarzut kasacji, tyczący nieważności postępowania, nie mógł być uwzględniony.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w wyroku /art. 39312 k.p.c./.
Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.