Art. 5608. Rozstrzygnięcie o zabezpieczeniu, jeżeli było udzielone
Kodeks postępowania cywilnego
Sąd w postanowieniu w przedmiocie zobowiązania osoby stosującej przemoc domową do opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia lub wydania zakazu zbliżania się do wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia, lub zakazu zbliżania się do osoby doznającej przemocy domowej, lub zakazu kontaktowania się z osobą doznającą przemocy domowej, lub zakazu wstępu na teren szkoły, placówki oświatowej, opiekuńczej lub artystycznej, lub obiektu sportowego, do których uczęszcza osoba doznająca przemocy domowej, miejsca pracy lub innego miejsca, w którym zwykle lub regularnie przebywa osoba doznająca przemocy domowej, i przebywania na tym terenie, rozstrzyga również o zabezpieczeniu, jeżeli było udzielone.
Komentarz redakcyjny
opracowano przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI)
Art. 560[8] k.p.c. wprowadza obowiązek rozstrzygania przez sąd o losie wcześniej udzielonego zabezpieczenia w postanowieniu orzekającym co do istoty sprawy w postępowaniu przeciwdziałania przemocy domowej. Ma on zastosowanie w sprawach rozpoznawanych na podstawie art. 560[2] i n. k.p.c., dotyczących m.in. nakazu opuszczenia mieszkania, zakazu zbliżania się, zakazu kontaktowania się lub zakazu wstępu do określonych miejsc.
Art. 560[8] k.p.c. funkcjonuje w ścisłym powiązaniu z art. 755[2]–755[4] k.p.c., które regulują udzielanie zabezpieczenia w sprawach dotyczących przeciwdziałania przemocy domowej, oraz z art. 560[7] § 5 k.p.c., który przesądza, że postanowienia sądu są skuteczne i wykonalne z chwilą ogłoszenia.
Przepis dotyczy sytuacji, w których przed wydaniem postanowienia co do istoty sprawy sąd udzielił zabezpieczenia (np. zakazu zbliżania się do mieszkania lub osoby pokrzywdzonej).
Obowiązek rozstrzygnięcia obejmuje każdy przypadek: zarówno uwzględnienia, jak i oddalenia wniosku głównego. Brak rozstrzygnięcia w tym zakresie skutkuje koniecznością jego uzupełnienia na podstawie art. 351 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Zgodnie z art. 744 § 1 k.p.c., zabezpieczenie upada z chwilą prawomocnego oddalenia wniosku. Do tego momentu – czyli do uzyskania prawomocności postanowienia – zabezpieczenie nadal obowiązuje. Z tego względu art. 560[8] k.p.c. nakłada na sąd obowiązek rozstrzygnięcia o losie zabezpieczenia również w przypadku oddalenia wniosku. Jeśli sąd tego nie uczyni, środek zabezpieczający nadal obowiązuje i podlega wykonaniu. W praktyce oznacza to, że nawet w razie merytorycznego oddalenia żądania, osoba stosująca przemoc może nadal podlegać zakazom do czasu upadku zabezpieczenia na mocy art. 744 § 1 k.p.c. lub wcześniejszego uchylenia go przez sąd.
Sformułowanie „sąd rozstrzyga również o zabezpieczeniu” w art. 560[8] k.p.c. oznacza, że w postanowieniu kończącym postępowanie przeciwdziałania przemocy domowej (na podstawie art. 560[2] i n. k.p.c.), sąd ma obowiązek odnieść się do wcześniej udzielonego zabezpieczenia, jeżeli takie zostało wydane. W ramach tego rozstrzygnięcia sąd może:
1.
Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium
