Art. 1832. Mediator
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Mediatorem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca w pełni z praw publicznych.
§ 2. Mediatorem nie może być sędzia. Nie dotyczy to sędziów w stanie spoczynku.
§ 3. Organizacje pozarządowe w zakresie swoich zadań statutowych oraz uczelnie mogą prowadzić listy mediatorów oraz tworzyć ośrodki mediacyjne. Wpis na listę wymaga wyrażonej na piśmie zgody mediatora. Informację o listach mediatorów oraz ośrodkach mediacyjnych przekazuje się prezesowi sądu okręgowego.
§ 31. Ilekroć w dalszych przepisach niniejszego kodeksu jest mowa o mediatorze, należy przez to rozumieć także stałego mediatora, chyba że przepisy niniejszego kodeksu stanowią inaczej.
§ 4. Stały mediator może odmówić prowadzenia mediacji tylko z ważnych powodów, o których jest obowiązany niezwłocznie powiadomić strony, a jeżeli strony do mediacji skierował sąd – również sąd.
Komentarz redakcyjny
Opracowany przy wykorzystaniu narzędzia ChatGPT (OpenAI)
§ 1. Kto może być mediatorem
Mediator musi spełniać dwa podstawowe warunki:
-
posiadać pełną zdolność do czynności prawnych (czyli być pełnoletnim i nieubezwłasnowolnionym),
-
korzystać w pełni z praw publicznych (czyli nie być pozbawionym praw wyborczych, biernego prawa wyborczego itp.).
Nie ma natomiast formalnego wymogu posiadania wykształcenia prawniczego ani określonego stażu zawodowego – co podkreśla otwarty charakter dostępu do zawodu mediatora. W praktyce jednak ośrodki i sądy preferują osoby z wykształceniem prawnym, psychologicznym, pedagogicznym lub ekonomicznym.
§ 2. Zakaz prowadzenia mediacji przez sędziów
Zgodnie z przepisem, sędzia czynny zawodowo nie może być mediatorem. Wyjątek dotyczy sędziów w stanie spoczynku, którzy mogą pełnić tę funkcję – pod warunkiem wpisu na listę mediatorów.
Zakaz ten wynika z konieczności zachowania niezależności sądu oraz uniknięcia konfliktu interesów i wrażenia braku bezstronności.
§ 3. Listy mediatorów i ośrodki mediacyjne
-
Organizacje pozarządowe (np. stowarzyszenia, fundacje) oraz uczelnie wyższe mogą prowadzić listy mediatorów oraz tworzyć ośrodki mediacyjne – jeśli mieści się to w ich celach statutowych.
-
Mediator musi wyrazić pisemną zgodę na wpis na listę.
-
Informacja o listach i ośrodkach jest przekazywana prezesowi sądu okręgowego, który może prowadzić wykaz mediatorów i ośrodków w danym okręgu.
To rozwiązanie ma zapewnić decentralizację mediacji i umożliwiać rozwój różnych ośrodków specjalizujących się w konkretnych rodzajach spraw (np. rodzinnych, gospodarczych, pracowniczych).
§ 3⊃1;. Definicja mediatora i stałego mediatora
Przepis wprowadza zasadę interpretacyjną:
Jeżeli w przepisach k.p.c. mowa jest o mediatorze, obejmuje to także stałego mediatora, chyba że przepis stanowi inaczej.
Stały mediator to osoba wpisana na listę prowadzoną przez prezesa sądu okręgowego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości.
Odróżnienie „mediatora” od „stałego mediatora” jest istotne zwłaszcza przy mediacji sądowej, gdy sąd ma obowiązek wskazać osobę z listy stałych mediatorów (art. 183[9] § 1 k.p.c.).
§ 4. Ograniczenia w odmowie przez stałego mediatora
Stały mediator
Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium
