Art. 136. Odmowa przyjęcia pisma
Kodeks postępowania karnego
§ 1. W razie odmowy przyjęcia pisma lub odmowy albo niemożności pokwitowania odbioru przez adresata, doręczający sporządza na zwrotnym pokwitowaniu odpowiednią wzmiankę; wówczas doręczenie uważa się za dokonane.
§ 2. Pismo nie przyjęte przez adresata zwraca się organowi wysyłającemu.
Komentarz redakcyjny
Przepis art. 136 k.p.k. § 1 wskazuje konsekwencje odmowy przyjęcia pisma oraz odmowy pokwitowania i niemożności pokwitowania pisma.
Przez odmowę przyjęcia pisma należy rozumieć odmowę uczynioną osobiście przez adresata pisma. Odmowa odbioru pisma przez dorosłego domownika nie może wywoływać skutków wobec adresata (art.136 § 2 k.p.k.). W sytuacji odmowy przyjęcia pisma przez dorosłego domownika, należy je awizować, a nie dokonywać zwrotu do nadawcy. Niemożność pokwitowania pisma powoduje konieczność pozostawienia pisma u adresata i napisanie na dokumencie doręczenia wzmianki o przyczynach niepokwitowania.
Konsekwencją odmowy przyjęcia pisma i odmowy pokwitowania pisma oraz niemożności jego pokwitowania jest uznanie pisma za doręczone w dniu odmowy.
Termin dokonania czynności warunkowany odbiorem pisma biegnie skutecznie od daty uznania pisma za doręczone. Datą doręczenia jest dzień sporządzenia przez doręczającego odpowiedniej wzmianki na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Na formularzu pokwitowania odbioru pisma doręczyciel dokonuje wzmiankę - tj. stwierdza odmowę przyjęcia pisma przez adresata lub wyjaśnia przyczynę braku pokwitowania. Pismo uznaje się za doręczone z chwilą dokonania wzmianki przez doręczającego.
Pismo nieodebrane w wyniku odmowy odebrania przez adresata i niedoręczone, w sytuacji opisanej w art. 133 § 1 k.p.k. podlega zwrotowi do organu procesowego będącego jego nadawcą.
W art. 136 § 2 k.p.k. wskazano sposób postępowania z pismami nieprzyjętymi przez adresata. Pismo nieprzyjęte przez adresata, jest zwracane do nadawcy i pozostawiane w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.