Art. 127. Wykonalność orzeczenia w razie wniosku o przywrócenie terminu
Kodeks postępowania karnego
Wniosek o przywrócenie terminu nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, jednakże organ, do którego wniosek złożono, lub organ powołany do rozpoznania środka zaskarżenia może wstrzymać wykonanie orzeczenia; odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.
Komentarz redakcyjny
Orzeczenia prawomocne powodują skutek w postaci możliwości ich wykonania (art. 9 k.k.w.). Jednakże organ może wstrzymać wykonania orzeczenia. Następuje to z urzędu, z tym że zastosowanie znajdzie tu przepis art. 9 § 2 k.p.k, zgodnie z którym podmioty uprawnione mogą składać wnioski o dokonanie czynności, które organy procesowe mogą wykonywać z urzędu. Wstrzymanie wykonania orzeczenia ma charakter fakultatywny. Zależy od oceny okoliczności danej sprawy i może nastąpić zarówno na etapie rozpoznawania wniosku o przywrócenie terminu zawitego, jak i przed organem odwoławczym rozpoznającym zażalenie na odmowę przywrócenia tego terminu.
Organem właściwym do podjęcia decyzji o wstrzymaniu wykonania orzeczenia jest organ merytorycznie powołany do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, jak i organ odwoławczy (powołany do rozpoznania zażalenia na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu).
Decyzja o wstrzymaniu lub odmowie wstrzymania wykonania orzeczenia zapada w formie postanowienia (art. 93 § 1 k.p.k.) W przypadku odmowy wstrzymania nie musi zawierać uzasadnienia. Postanowienie nie podlega zaskarżeniu.