Art. 112. Wstrzymanie się od głosowania
Kodeks postępowania karnego
Sędzia, który głosował przeciwko uznaniu oskarżonego za winnego, może wstrzymać się od głosowania nad dalszymi kwestiami; wówczas głos tego sędziego przyłącza się do zdania najprzychylniejszego dla oskarżonego.
Komentarz redakcyjny
Przepis potwierdza zasadę wyrażoną w art. 111 k.p.k., dotyczącą bezwzględnego obowiązku głosowania nad orzeczeniem. Przewiduje wyjątkową sytuacje umożliwiającą wstrzymanie się od głosowania.
Głosowanie odbywa się osobno co do winy i kwalifikacji prawnej oraz odnośnie innych kwestii. Członek składu orzekającego, który głosował przeciwko uznaniu oskarżonego za winnego zarzucanego mu przestępstwa, może wstrzymać się od głosowania w pozostałych kwestiach, wskazanych w art. 110 k.p.k.
Nie jest możliwe, by sędzia wstrzymywał się od głosowania w wybranych przez siebie kwestiach poddanych głosowaniu.
W sytuacji wstrzymania się od głosowania, głos członka składu przyłącza się do zdania najkorzystniejszego dla oskarżonego. Działanie to wyprzedza tworzenie większości sztucznej, ale w sytuacji nieuzyskania większości w wyniku przyłączenia głosu członka składu przegłosowanego do zdania najkorzystniejszego nie zostanie uzyskana większość głosów, niezbędne jest stworzenie sztucznej większości na podstawie przepisu art. 111 § 2 k.p.k.