Art. 325h. Ograniczenie dochodzenia
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Dochodzenie można ograniczyć do ustalenia, czy zachodzą wystarczające podstawy do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Należy jednak dokonać czynności przewidzianych w art. 321 § 1–5 oraz w art. 325g § 2, przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić i utrwalić w protokołach czynności, których nie będzie można powtórzyć. Utrwalenie innych czynności dowodowych następuje w formie protokołu ograniczonego do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących udział w czynności; przepisu art. 148 § 2 zdanie pierwsze nie stosuje się.
§ 2. Przepis art. 315a stosuje się.
Komentarz redakcyjny
Przepis umożliwia ograniczenie dochodzenia do ustalenia, czy zachodzą wystarczające podstawy do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania – umorzenia postępowania.
Uproszczenia dochodzenia nie mogą naruszać norm o charakterze gwarancyjnym, dlatego obowiązkowe jest przeprowadzenie następujących czynności:
1) przedstawienia zarzutów (i w razie konieczności ich zmiany lub uzupełnienia) ( art. 325g § 2 k.p.k.);
2) końcowego zaznajomienie podejrzanego i ewentualnie jego obrońcy z materiałami dochodzenia (czynność na wniosek) ( art. 321k.p.k.);
Niezbędne jest także przeprowadzenie i utrwalenie czynności niepowtarzalnych, gdyż z ich charakteru będzie wynikać brak możliwości ich uzyskania w późniejszym etapie postępowania.
Istnieje także konieczność przesłuchania podejrzanego i pokrzywdzonego i sporządzenie z tych czynności protokołów.
Możliwe jest zaniechanie przesłuchania pokrzywdzonego, jeżeli czynność ta nie jest niezbędna do dokonania ustaleń faktycznych( art. 315a, 325h § 2 k.p.k.).
Pozostałe czynności mogą być dokumentowane w formie protokołu skróconego. Taki protokół może być ograniczony do zapisu najistotniejszych oświadczeń osób biorących udział w czynności (art. 325h zd. trzecie k.p.k.).
Zasadą jest korzystanie z pełnego protokołu, a omawiany przepis jedynie upoważnia do skorzystania ze skróconej formy protokołu (art. 148k.p.k.).
Osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zamieszczenia w protokole wszystkiego, co dotyczy ich praw lub interesów (art. 148 § 2 k.p.k.), czyli wiernego utrwalenia w protokole ich oświadczeń, zeznań czy wyjaśnień.
