Art. 317. Udział stron, obrońcy, pełnomocnika w innych czynnościach śledczych
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Strony, a obrońcę lub pełnomocnika, gdy są już w sprawie ustanowieni, należy także na żądanie dopuścić do udziału w innych czynnościach śledztwa.
§ 2. W szczególnie uzasadnionym wypadku prokurator może postanowieniem odmówić dopuszczenia do udziału w czynności ze względu na ważny interes śledztwa albo odmówić sprowadzenia oskarżonego pozbawionego wolności, gdy spowodowałoby to poważne trudności.
Komentarz redakcyjny
Inne czynności, to nie tylko wskazane w art. 315 k.p.k. i 316 k.p.k., lecz także czynność określona w art. 318 k.p.k.
Dopuszczenie do udziału w czynnościach następuje jedynie na żądanie uprawnionego podmiotu – strony lub jej przedstawiciela - obrońcy lub pełnomocnika. Konsekwencją uwzględnienie żądania jest zawiadomienia o terminie i miejscu czynności.
Żądanie musi zawierać dokładne wskazanie czynności procesowej, w której chce uczestniczyć dana strona. Ogólny wniosek o dopuszczenie do udziału np. w przesłuchaniu świadków nie wiąże organów procesowych.
Możliwe jest odstąpienie od dopuszczenia do udziału w innych czynnościach w następujących sytuacjach:
1) z uwagi na ważny interes śledztwa - dotyczy wszystkich stron;
2) możliwość spowodowania poważnych trudności - dotyczy oskarżonego pozbawionego wolności.
Ważny interes śledztwa pojawia się, gdy ujawnienie przewidywanej treści płynącej z dowodu mogłoby ujawnić okoliczności, które mogłyby spowodować dalsze poważne trudności dowodowe.
Pojęcie poważnych trudności odnosi się do odmowy sprowadzenia podejrzanego pozbawionego wolności i związane jest z niebezpieczeństwem utraty dowodu lub jego zniekształcenia, w sytuacji sprowadzenia go na czynność oraz gdy przez konieczność sprowadzenia zostanie zahamowany tok postępowania lub jego obecność mogłaby mieć negatywny wpływ na tok czynności procesowej.
Podmiotem uprawnionym do podjęcia decyzji o odmowie dopuszczenia strony lub jej przedstawiciela do udziału w czynności jest prokurator, który wydaje postanowienie. W uzasadnieniu należy wskazać, co było podstawą prawną i faktyczna decyzji.