Art. 4. Prawo do informacji

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/800 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie gwarancji procesowych dla dzieci będących podejrzanymi lub oskarżonymi w postępowaniu karnym

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby w sytuacji gdy dzieci zostają poinformowane, że są podejrzanymi lub oskarżonymi w postępowaniu karnym, niezwłocznie udzielono im informacji o przysługujących im prawach zgodnie z dyrektywą 2012/13/UE oraz o ogólnych aspektach przebiegu postępowania.

Państwa członkowskie zapewniają również udzielanie dzieciom informacji o prawach ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Informacji tych udziela się w następujący sposób:

niezwłocznie, gdy dzieci zostają poinformowane, że są podejrzanymi lub oskarżonymi, w odniesieniu do:

(i)	prawa do poinformowania podmiotu odpowiedzialności rodzicielskiej, przewidzianego w art. 5;

(ii)	prawa do pomocy adwokata, przewidzianego w art. 6;

(iii)

prawa do ochrony prywatności, przewidzianego w art. 14;

(iv)	prawa do towarzyszenia dziecku na etapach postępowania innych niż rozprawa oraz posiedzenia sądowe przez podmiot odpowiedzialności rodzicielskiej, przewidzianego w art. 15 ust. 4;

(v)	prawa do pomocy prawnej z urzędu, przewidzianego w art. 18;

na najwcześniejszym właściwym etapie postępowania, w odniesieniu do:

(i)	prawa do indywidualnej oceny, przewidzianego w art. 7;

(ii)	prawa do badania lekarskiego, w tym prawa do pomocy medycznej, przewidzianego w art. 8;

(iii)

prawa do ograniczenia pozbawienia wolności i do stosowania środków alternatywnych, w tym prawa do okresowej kontroli aresztowania, przewidzianego w art. 10 i 11;

(iv)	prawa do towarzyszenia dziecku podczas rozprawy oraz posiedzeń sądowych przez podmiot odpowiedzialności rodzicielskiej, przewidzianego w art. 15 ust. 1;

(v)	prawa do osobistej obecności na rozprawie, przewidzianego w art. 16;

(vi)	prawa do skutecznych środków naprawczych, przewidzianego w art. 19;

c)	przy pozbawieniu wolności, w odniesieniu do prawa do szczególnego traktowania w czasie pozbawienia wolności, przewidzianego w art. 12.

2. Państwa członkowskie zapewniają, by informacji, o których mowa w ust. 1, udzielano pisemnie lub ustnie, w prostym i przystępnym języku, oraz by udzielane informacje odnotowano zgodnie z procedurą utrwalania czynności postępowania określoną w prawie krajowym.

3. W przypadkach przekazania dzieciom pouczenia o prawach na mocy dyrektywy 2012/13/UE, państwa członkowskie zapewniają, aby pouczenie takie zawierało wzmiankę o prawach przysługujących im na mocy niniejszej dyrektywy.

Komentarze orzecznicze

Prawo podejrzanego dziecka do rzetelnej i prostej informacji o przysługujących mu prawach (art. 4 i 6 D. 2016/800)