Art. 22. Odmowa wykonania

1. Na wniosek osoby, wobec której dochodzi się wykonania, sąd lub trybunał właściwy w państwie członkowskim wykonania odmawia wykonania, jeżeli orzeczenia wydanego w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w którymkolwiek państwie członkowskim lub w państwie trzecim, pod warunkiem że:

(A) poprzedni wyrok dotyczył tej samej przyczyny powództwa i został wydany pomiędzy tymi samymi stronami;

(B) wcześniejsze orzeczenie zostało wydane w państwie członkowskim wykonania lub spełnia warunki niezbędne do jego uznania w państwie członkowskim wykonania; oraz (C) niemożność pogodzenia ze sobą orzeczeń nie była i nie mogła być podniesiona w formie zarzutu w postępowaniu sądowym lub trybunałowym w państwie członkowskim, w którym wydano orzeczenie w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń.  

2. Orzeczenie wydane w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń nie może być w żadnym wypadku przedmiotem kontroli merytorycznej w państwie członkowskim wykonania.