Art. 94. Stosunek do innych regulacji prawnych

1.   Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 niniejszego artykułu oraz art. 95–100 niniejsze rozporządzenie zastępuje dla państw członkowskich konwencje istniejące w chwili wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 2201/2003, zawarte między dwoma lub większą liczbą państw członkowskich i dotyczące spraw uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu.

2.   Finlandia i Szwecja miały możliwość złożenia oświadczenia – zgodnie z art. 59 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/2003 i z zastrzeżeniem warunków określonych w lit. b) i c) tego przepisu – że w ich wzajemnych stosunkach, w całości lub w części, w miejsce przepisów niniejszego rozporządzenia będzie miała zastosowanie Konwencja z dnia 6 lutego 1931 r. między Danią, Finlandią, Islandią, Norwegią i Szwecją zawierająca postanowienia z zakresu prawa międzynarodowego prywatnego dotyczące małżeństwa, adopcji i opieki wraz z Protokołem końcowym. Ich odpowiednie oświadczenia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej jako załącznik do rozporządzenia (WE) nr 2201/2003. Wymienione państwa członkowskie mogą w każdej chwili wycofać swoje oświadczenia, w całości lub w części.

3.   Zasady jurysdykcji w przyszłych umowach, które zostaną zawarte między państwami członkowskimi, o których mowa w ust. 2, dotyczących spraw uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu, powinny być zgodne z przepisami jurysdykcyjnymi określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

4.   Przestrzegana jest zasada niedyskryminacji obywateli Unii ze względu na przynależność państwową.

5.   Orzeczenia wydane w którymkolwiek z państw nordyckich, które złożyły oświadczenie przewidziane w ust. 2, w oparciu o podstawę jurysdykcji odpowiadającą jednej z podstaw jurysdykcji określonych w rozdziale II, są uznawane i wykonywane w innych państwach członkowskich zgodnie z przepisami określonymi w rozdziale IV sekcja 1.

6.   Państwa członkowskie przekazują Komisji:

Takie informacje publikowane są w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.