Art. 59. Wniosek o odmowę wykonania

1.   Do postępowania dotyczącego wnoszenia wniosku o odmowę wykonania, w zakresie, w jakim nie zostało to uregulowane w niniejszym rozporządzeniu, stosuje się prawo państwa członkowskiego wykonania.

2.   Wnioskodawca przedstawia organowi właściwemu w zakresie wykonania lub sądowi odpis orzeczenia oraz – w stosownych przypadkach i w miarę możliwości – odpowiednie zaświadczenie wydane zgodnie z art. 36 lub 47.

3.   Organ właściwy w zakresie wykonania lub sąd może w razie konieczności zobowiązać wnioskodawcę do przedstawienia, zgodnie z art. 91, tłumaczenia lub transliteracji przetłumaczalnej treści pól tekstu dowolnego odpowiedniego zaświadczenia, które wydano zgodnie z art. 36 lub 47 i w którym określono obowiązek podlegający wykonaniu.

4.   Jeżeli organ właściwy w zakresie wykonania lub sąd nie jest w stanie kontynuować postępowania bez tłumaczenia lub transliteracji orzeczenia, ten organ lub sąd może zobowiązać wnioskodawcę do przedstawienia, zgodnie z art. 91, takiego tłumaczenia lub takiej transliteracji orzeczenia.

5.   Organ właściwy w zakresie wykonania lub sąd może zwolnić z obowiązku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2, jeżeli:

W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b) organ właściwy w zakresie wykonania lub sąd może wezwać drugą stronę do przedstawienia tych dokumentów.

6.   Od strony wnioskującej o odmowę wykonania orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim nie można wymagać posiadania adresu do doręczeń w państwie członkowskim wykonania. Strona ta zobowiązana jest mieć pełnomocnika w państwie członkowskim wykonania tylko wówczas, gdy posiadanie takiego pełnomocnika jest obowiązkowe na mocy prawa państwa członkowskiego wykonania bez względu na obywatelstwo stron.