Art. 29. Procedura stosowana po odmowie zarządzenia powrotu dziecka na podstawie art. 13 akapit pierwszy lit. b) i art. 13 akapit drugi konwencji haskiej z 1980 r.

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie w przypadkach gdy orzeczenie odmawiające zarządzenia powrotu dziecka do innego państwa członkowskiego opiera się wyłącznie na art. 13 akapit pierwszy lit. b) lub art. 13 akapit drugi konwencji haskiej z 1980 r.

2.   Sąd, wydając orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje z urzędu zaświadczenie, korzystając z formularza zamieszczonego w załączniku I. Zaświadczenie wypełnia się i wydaje w języku, w którym sporządzono orzeczenie. Zaświadczenie można też wydać w innym języku urzędowym instytucji Unii Europejskiej, o zastosowanie którego wystąpiła jedna ze stron. W żaden sposób nie zobowiązuje to sądu wydającego zaświadczenie do zapewnienia tłumaczenia lub transliteracji przetłumaczalnej treści pól tekstu dowolnego.

3.   Jeżeli, w chwili gdy sąd wydaje orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, przed sądem w państwie członkowskim, w którym dziecko miało zwykły pobyt bezpośrednio przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem, wszczęto już postępowanie w celu zbadania istoty sprawy, jaką jest piecza nad dzieckiem, sąd – jeżeli wie o tym postępowaniu – przekazuje, w terminie jednego miesiąca od daty wydania orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, sądowi tego państwa członkowskiego, bezpośrednio lub za pośrednictwem organów centralnych, następujące dokumenty:

4.   Sąd w państwie członkowskim, w którym dziecko miało zwykły pobyt bezpośrednio przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem, może, w razie konieczności, nakazać stronie, aby zgodnie z art. 91 przedstawiła tłumaczenie lub transliterację orzeczenia, o którym mowa w ust. 1 i wszelkich innych dokumentów załączonych do zaświadczenia zgodnie z ust. 3 lit. c) niniejszego artykułu.

5.   Jeżeli, w przypadkach innych niż przypadki, o których mowa w ust. 3, w terminie trzech miesięcy od powiadomienia o orzeczeniu, o którym mowa w ust. 1, jedna ze stron zwróci się do sądu w państwie członkowskim, w którym dziecko miało zwykły pobyt bezpośrednio przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem, z wnioskiem o to, by sąd zbadał istotę sprawy, jaką jest piecza nad dzieckiem, strona ta przedkłada sądowi następujące dokumenty:

6.   Niezależnie od orzeczenia o niezarządzaniu powrotu, o którym mowa w ust. 1, każde orzeczenie co do istoty dotyczące pieczy nad dzieckiem, wydane w wyniku postępowania, o którym mowa w ust. 3 i 5, i przewidujące powrót dziecka, jest wykonalne w innym państwie członkowskim zgodnie z rozdziałem IV.