Art. 2. Definicje

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2019/1111 z dnia 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę

1. Do celów niniejszego rozporządzenia „orzeczenie” oznacza orzeczenie sądu państwa członkowskiego, obejmujące postanowienie, zarządzenie lub wyrok i orzekające rozwód, separację lub unieważnienie małżeństwa lub odnoszące się do spraw dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej.

Do celów rozdziału IV termin „orzeczenie” obejmuje:

a)	orzeczenie wydane w jednym z państw członkowskich i zarządzające powrót dziecka do innego państwa członkowskiego na podstawie konwencji haskiej z 1980 r., które musi zostać wykonane w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym je wydano;

b)	środki tymczasowe, w tym środki zabezpieczające, zarządzone przez sąd, który na mocy niniejszego rozporządzenia ma jurysdykcję do rozpoznania sprawy co do istoty, lub środki zarządzone zgodnie z art. 27 ust. 5 w związku z art. 15;

Do celów rozdziału IV termin „orzeczenie” nie obejmuje środków tymczasowych, w tym środków zabezpieczających, zarządzonych przez taki sąd bez wezwania strony przeciwnej do stawiennictwa, chyba że orzeczenie przewidujące dany środek zostało doręczone stronie przeciwnej przed wykonaniem.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się również następujące definicje:

1)	„sąd” oznacza każdy organ w państwie członkowskim posiadający jurysdykcję w sprawach wchodzących w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia;

„dokument urzędowy” oznacza dokument, który został oficjalnie sporządzony lub zarejestrowany jako dokument urzędowy w państwie członkowskim w sprawach objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia i którego urzędowy charakter:

a)	wynika z podpisu i treści dokumentu; oraz

b)	został stwierdzony przez organ publiczny lub inny organ uprawniony w tym celu. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o tych organach zgodnie z art. 103;

„porozumienie” oznacza, do celów rozdziału IV, dokument, który nie jest dokumentem urzędowym, który został uzgodniony przez strony w sprawach objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia i który został zarejestrowany przez organ publiczny, o którym państwo członkowskie poinformowało w tym celu Komisję zgodnie z art. 103;

4)	„państwo członkowskie pochodzenia” oznacza państwo członkowskie, w którym wydano orzeczenie, oficjalnie sporządzono lub zarejestrowano dokument urzędowy lub zarejestrowano porozumienie;

5)	„państwo członkowskie wykonania” oznacza państwo członkowskie, w którym wystąpiono o wykonanie orzeczenia, dokumentu urzędowego lub porozumienia;

6)	„dziecko” oznacza osobę poniżej 18. roku życia;

7)	„odpowiedzialność rodzicielska” oznacza ogół praw i obowiązków, które zostały przyznane osobie fizycznej lub prawnej orzeczeniem, z mocy prawa lub poprzez prawnie wiążące porozumienie, dotyczących osoby lub majątku dziecka, w tym pieczę na dzieckiem oraz prawo do osobistej styczności z dzieckiem;

8)	„podmiot odpowiedzialności rodzicielskiej” oznacza każdą osobę, instytucję lub inną jednostkę, na których spoczywa odpowiedzialność rodzicielska za dziecko;

9)	„piecza nad dzieckiem” obejmuje prawa i obowiązki związane z opieką nad osobą dziecka, a w szczególności prawo do określania miejsca pobytu dziecka;

10)	„prawo do osobistej styczności z dzieckiem” oznacza prawo do osobistej styczności z dzieckiem, w tym prawo do zabrania dziecka na czas ograniczony do innego miejsca niż miejsce zwykłego pobytu;

11)

„bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie” oznacza uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka w przypadku gdy:

a)	takie uprowadzenie lub zatrzymanie narusza pieczę nad dzieckiem, uzyskaną na mocy orzeczenia, z mocy prawa lub poprzez porozumienie wiążące prawnie w świetle prawa państwa członkowskiego, w którym dziecko bezpośrednio przed uprowadzeniem lub zatrzymaniem miało zwykły pobyt; oraz

b)	w czasie uprowadzenia lub zatrzymania dziecka piecza nad dzieckiem była, wspólnie lub samodzielnie, faktycznie wykonywana lub byłaby wykonywana, gdyby uprowadzenie lub zatrzymanie nie nastąpiło.

3. Do celów art. 3, 6, 10, 12, 13, 51, 59, 75, 94 i 102 pojęcie „domicile” zastępuje pojęcie „obywatelstwo” w przypadku Irlandii i Zjednoczonego Królestwa i ma takie samo znaczenie jak w każdym z systemów prawnych tych państw członkowskich.