Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów
Rozdział 1 Przepisy ogólne
Art. 1.
Rada Ministrów (Rząd) działa kolegialnie.
Art. 2.
1. Rada Ministrów, wykonując ustanowione dla niej w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ustawach zadania i kompetencje, rozpatruje sprawy i podejmuje rozstrzygnięcia na posiedzeniach.
2. Rada Ministrów może również rozstrzygać poszczególne sprawy w drodze korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk (drogą obiegową).
3. Organizację i tryb swojej pracy Rada Ministrów określa w regulaminie.
Art. 3.
Przepisy ustawy dotyczące ministrów stosuje się również do osób, o których mowa w art. 147 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozdział 2 Członkowie Rady Ministrów
Art. 4.
(uchylony)
Art. 5.
W celu wykonania zadań i kompetencji określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ustawach, Prezes Rady Ministrów może w szczególności:
1) wyznaczyć ministrowi zakres spraw, w których minister ten działa z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów;
2) żądać informacji, dokumentów i sprawozdań okresowych lub dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody oraz od pracowników urzędów organów administracji rządowej po zawiadomieniu właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody;
3) zarządzić przeprowadzenie korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk członków Rady Ministrów;
4) zwoływać, brać udział i przewodniczyć posiedzeniom organów pomocniczych Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów, bez względu na ich skład i zakres działania;
5) zwoływać posiedzenia, z udziałem właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych lub wojewodów i im przewodniczyć;
6) przekazać, z urzędu lub na wniosek właściwego organu albo na wniosek strony, sprawę należącą do właściwości więcej niż jednego ministra lub kierownika centralnego urzędu do załatwienia wskazanemu przez siebie ministrowi, zawiadamiając o tym wszystkie inne właściwe organy oraz strony;
7) rozstrzygać o zakresie działania ministrów w razie sporu kompetencyjnego między ministrami.
Art. 6.
1. W razie nieobecności Prezesa Rady Ministrów lub w innym wypadku czasowej niemożności wykonywania przez niego obowiązków w Radzie Ministrów, pracami Rady Ministrów kieruje wiceprezes Rady Ministrów wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów lub jeden z ministrów, jeżeli wiceprezes Rady Ministrów nie został powołany.
2. Wiceprezes Rady Ministrów wykonuje, w imieniu Prezesa Rady Ministrów, zadania i kompetencje w zakresie powierzonym przez Prezesa Rady Ministrów.
3. (uchylony)
Art. 7.
1. Członek Rady Ministrów uczestniczy, na zasadach określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w ustalaniu polityki państwa, ponosząc za treść i za realizację działań Rządu odpowiedzialność w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
2. Członek Rady Ministrów jest obowiązany, w zakresie swojego działania, do inicjowania i opracowywania polityki Rządu, a także przedkładania inicjatyw, projektów założeń projektów ustaw i projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów – na zasadach i w trybie określonych w regulaminie pracy Rady Ministrów.
3. Członek Rady Ministrów realizuje politykę ustaloną przez Radę Ministrów.
4. Członek Rady Ministrów, realizując politykę ustaloną przez Radę Ministrów, w szczególności:
1) współdziała z innymi członkami Rady Ministrów;
2) nadzoruje działalność terenowych organów administracji rządowej;
3) prowadzi konsultacje publiczne oraz współdziała z samorządem terytorialnym, organizacjami społecznymi i przedstawicielstwami środowisk zawodowych i twórczych;
4) występuje do Prezesa Rady Ministrów o powołanie zespołów międzyresortowych do wykonywania zadań wykraczających poza zakres jego działania;
5) po zawiadomieniu Prezesa Rady Ministrów powołuje rady i zespoły, jako organy pomocnicze w sprawach należących do zakresu jego działania.
Art. 8.
Członek Rady Ministrów reprezentuje w swoich wystąpieniach stanowisko zgodne z ustaleniami przyjętymi przez Radę Ministrów.
Art. 9.
1. Członek Rady Ministrów, upoważniony przez Radę Ministrów, reprezentuje Rząd przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach rozpatrywanych z inicjatywy Rady Ministrów. W takim wypadku minister składa, po porozumieniu się z Prezesem Rady Ministrów, wszelkie oświadczenia w imieniu Rządu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do reprezentowania Rządu w innych sprawach rozpatrywanych przez Sejm. W takim wypadku upoważnienia do reprezentowania Rządu może, w uzasadnionych wypadkach, udzielić ministrowi Prezes Rady Ministrów.
3. Prezes Rady Ministrów może, na wniosek ministra:
1) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu przed Sejmem sekretarzowi stanu lub podsekretarzowi stanu w danym ministerstwie, pełnomocnikowi Rządu lub kierownikowi urzędu centralnego;
2) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu w Sejmie, poza posiedzeniem plenarnym, innej osobie czynnej w danym dziale administracji rządowej.
4. Zasady określone w ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do wszystkich innych sytuacji wymagających upoważnienia do reprezentowania Rządu przed innymi organami państwowymi, w szczególności przed Senatem Rzeczypospolitej Polskiej i Trybunałem Konstytucyjnym.
5. Zasady i tryb udzielania odpowiedzi na interpelacje i zapytania poselskie regulują odrębne przepisy.
Art. 10.
1. Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw, których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe.
2. Pełnomocnikiem Rządu może być sekretarz stanu lub podsekretarz stanu, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach, w zakresie zadań o zasięgu regionalnym – wojewoda.
3. Pełnomocnika Rządu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.
4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjno-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej.
5. W celu sfinansowania działalności ustanowionego pełnomocnika Rządu, Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych, wynikającego z ustawy budżetowej.
Art. 10a.
1. Podmiot wykonujący zadania publiczne udostępnia Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, pełnomocnikowi Prezesa Rady Ministrów właściwemu do spraw analiz i studiów z zakresu kluczowych polityk publicznych oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, na ich wniosek, dane zgromadzone w zbiorach i rejestrach tego podmiotu.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, przed udostępnieniem podlegają anonimizacji lub pseudonimizacji.
3. Dane, o których mowa w ust. 1, są przetwarzane w celu projektowania polityk publicznych i działań Rady Ministrów. W tym celu dane te mogą być łączone.
4. W ramach realizacji celu, o którym mowa w ust. 3, Prezes Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów właściwy do spraw analiz i studiów z zakresu kluczowych polityk publicznych lub minister właściwy do spraw finansów publicznych mogą udostępniać dane uzyskane w sposób określony w ust. 1 innym osobom lub podmiotom, we współpracy z którymi realizują prace, o których mowa w ust. 3.
5. Przepisy odrębne nie ograniczają uprawnień Prezesa Rady Ministrów, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów właściwego do spraw analiz i studiów z zakresu kluczowych polityk publicznych oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych, o których mowa w ust. 1.
Art. 10b.
1. Prezes Rady Ministrów, członek Rady Ministrów oraz Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów używają wizerunku orła ustalonego dla godła oraz barw Rzeczypospolitej Polskiej do celów wspólnej identyfikacji wizualnej organów administracji rządowej, w zakresie nieuregulowanym w przepisach odrębnych.
2. Obowiązek określony w ust. 1 dotyczy ministerstw oraz Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
3. Kierownik urzędu centralnego oraz urząd go obsługujący może używać wizerunku orła ustalonego dla godła oraz barw Rzeczypospolitej Polskiej do celów wspólnej identyfikacji wizualnej organów administracji rządowej, w zakresie nieuregulowanym w przepisach odrębnych.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób używania wizerunku orła ustalonego dla godła oraz barw Rzeczypospolitej Polskiej do celów wspólnej identyfikacji wizualnej oraz wzory znaków graficznych i typograficznych lub sposób tworzenia takich znaków oraz zakres i sposób ich stosowania, mając na uwadze zapewnienie jednolitości i spójności w ich prezentowaniu przy zachowaniu nienaruszalności wzorów symboli Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 10c.
1. Prezes Rady Ministrów może powierzać podmiotom zobowiązanym do udostępniania lub przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystania, o których mowa w przepisach o ponownym wykorzystaniu informacji sektora publicznego, zwanym dalej „zleceniobiorcami”, realizację zadań z zakresu informatyzacji sektora publicznego, innowacji cyfrowych i rozwoju społeczeństwa informacyjnego oraz przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu, zwanych dalej „projektami”, w tym:
1) budowę, rozwój i utrzymanie systemów teleinformatycznych;
2) świadczenie usług towarzyszących i doradztwa specjalistycznego;
3) prowadzenie działań informacyjnych;
4) zwiększanie lub poszerzanie zakresu oddziaływania innych wykonywanych przez zleceniobiorców zadań na sektor publiczny;
5) zwiększanie lub utrzymanie zdolności zleceniobiorców do realizacji zlecanych zadań;
6) wspieranie podmiotów wykonujących zadania publiczne w ich realizacji.
2. Powierzenie realizacji projektu następuje w drodze decyzji Prezesa Rady Ministrów w sprawie powierzenia realizacji projektu, zwanej dalej „decyzją”. Do decyzji nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735).
3. Zleceniobiorcami nie mogą być: Kancelaria Sejmu, Kancelaria Senatu, Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunał Konstytucyjny, Najwyższa Izba Kontroli, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny, wojewódzkie sądy administracyjne, Krajowa Rada Sądownictwa, sądy powszechne, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowe Biuro Wyborcze, Państwowa Inspekcja Pracy, Narodowy Bank Polski i jednostki samorządu terytorialnego.
4. Przed powierzeniem realizacji projektu Prezes Rady Ministrów:
1) uzyskuje akceptację:
a) zleceniobiorcy – dla realizacji projektu, a w przypadku gdy jego realizacja jest powierzana więcej niż jednemu zleceniobiorcy, również dla wspólnej realizacji projektu przez wszystkich zleceniobiorców,
b) podmiotu zapewniającego, w zakresie swoich zadań, finansowanie realizacji projektu, zwanego dalej „zleceniodawcą” – dla zapewnienia tego finansowania ze środków będących w jego dyspozycji, a w przypadku gdy realizacja projektu ma być finansowana przez więcej niż jednego zleceniodawcę, również dla wspólnego finansowania projektu przez wszystkich zleceniodawców;
2) może wystąpić do ministra właściwego do spraw informatyzacji z wnioskiem o wydanie opinii o projekcie decyzji lub o wyznaczenie osób, które będą udzielać wsparcia merytorycznego podczas realizacji projektu;
3) udziela zleceniobiorcy, zleceniodawcy i ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji informacji dotyczących warunków realizacji projektu niezbędnych odpowiednio do oceny możliwości akceptacji jego realizacji albo finansowania albo do wydania opinii o projekcie decyzji.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje opinię o projekcie decyzji lub wskazuje osoby, o których mowa w ust. 4 pkt 2, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku o wydanie opinii lub wyznaczenie tych osób.
6. Decyzja zawiera w szczególności:
1) oznaczenie:
a) zleceniobiorcy, a w przypadku gdy realizacja projektu jest powierzana więcej niż jednemu zleceniobiorcy – zleceniobiorców,
b) zleceniodawcy, a w przypadku gdy realizacja projektu jest finansowana przez więcej niż jednego zleceniodawcę – zleceniodawców;
2) wskazanie źródła finansowania realizacji projektu lub sposobu jego określenia;
3) określenie:
a) czasu realizacji projektu, w tym najpóźniejszego możliwego terminu rozpoczęcia jego realizacji,
b) ramowego zakresu projektu i sposobu jego realizacji,
c) podziału działań w ramach realizacji projektu pomiędzy zleceniobiorcami albo sposobu dokonania takiego podziału – w przypadku gdy realizacja projektu jest powierzana więcej niż jednemu zleceniobiorcy,
d) zakresu i sposobu finansowania realizacji projektu przez każdego ze zleceniodawców – w przypadku gdy realizacja projektu jest finansowana przez więcej niż jednego zleceniodawcę,
e) kosztu realizacji projektu, a jeżeli projekt jest realizowany w formule wariantowej – maksymalnego kosztu realizacji projektu, albo sposobu wyliczenia odpowiednio kosztu albo maksymalnego kosztu realizacji projektu.
7. Powierzenie realizacji projektu zleceniobiorcy może nastąpić w każdym czasie. Przepisy dotyczące zmian w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych stosuje się odpowiednio.
8. Zleceniodawca zapewnia zleceniobiorcy środki na realizację projektu ze środków będących w jego dyspozycji.
9. Na realizację projektu zleceniobiorca może otrzymać dotację celową. Tryb oraz zasady udzielenia i rozliczenia dotacji celowej określają przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305).
10. Termin wykorzystania dotacji celowej, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego, i sposób rozliczenia dotacji celowej określony jest w umowie, z uwzględnieniem elementów określonych w ust. 14. Art. 150 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.
11. Do finansowania projektu ze środków dotacji celowej, o której mowa w ust. 9, nie stosuje się art. 24 ust. 5 zdanie pierwsze oraz art. 29 ust. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w zakresie dotyczącym zwiększenia dotacji z budżetu państwa.
12. Koszty realizacji projektu:
1) nie mogą przewyższać koniecznych i rzeczywistych kosztów bezpośrednich i pośrednich, które poniósł zleceniobiorca;
2) nie mogą obejmować finansowania albo dofinansowania działalności gospodarczej zleceniobiorcy;
3) mogą być ustalane w formule zakładającej realizację elementów projektu na określonych warunkach w miarę pojawiających się udokumentowanych potrzeb.
13. Zleceniobiorca prowadzi odrębną ewidencję środków otrzymanych na realizację projektu, w tym jest obowiązany do prawidłowego przypisywania przychodów i kosztów na podstawie metod mających obiektywne uzasadnienie.
14. Podstawą finansowania projektu jest umowa zawarta, w formie pisemnej, przez zleceniodawcę albo zleceniodawców ze zleceniobiorcą, a w przypadku gdy realizacja projektu została powierzona więcej niż jednemu zleceniobiorcy – ze zleceniobiorcami. Umowa zawiera w szczególności:
1) ramowy harmonogram realizacji projektu;
2) zasady odbiorów i wzajemnych rozliczeń projektu, z uwzględnieniem – w przypadkach, w których jest to możliwe – odbiorów częściowych;
3) przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych w ramach realizacji projektu lub zasady korzystania z utworów wytworzonych w ramach realizacji projektu, o ile takie utwory powstaną;
4) zasady komunikacji w ramach realizacji projektu, z uwzględnieniem że podstawowym kanałem komunikacji są środki komunikacji elektronicznej;
5) zasady ponoszenia odpowiedzialności za funkcjonowanie, utrzymanie oraz rozwój wytworzonych w toku realizacji projektu narzędzi cyfrowych, o ile takie powstaną;
6) metodykę pracy, w tym wykonywania nadzoru nad realizacją projektu;
7) tryb wprowadzania zmian do umowy.
15. Strony umowy współpracują ze sobą, w szczególności przez wzajemne udostępnianie – w przypadkach, w których jest to możliwe – informacji, danych oraz innych zasobów pomocnych przy realizacji projektu.
16. O zawarciu umowy zleceniodawca albo zleceniodawcy niezwłocznie zawiadamiają Prezesa Rady Ministrów oraz ministra właściwego do spraw informatyzacji.
17. Stroną umowy może być także podmiot pełniący funkcję organu założycielskiego lub podmiotu kontrolującego zleceniobiorcy lub w inny sposób sprawujący nadzór lub kontrolę nad działalnością zleceniobiorcy.
18. W celu realizacji projektu Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych dochodów i wydatków, w tym wynagrodzeń, między częściami, działami i rozdziałami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej.
19. W przypadku gdy zleceniobiorcą i zleceniodawcą jest ten sam podmiot, nie stosuje się przepisów ust. 4 pkt 1 lit. a, ust. 9–11 i 14–17.
Rozdział 3 Organy wewnętrzne Rady Ministrów
Art. 11.
(uchylony)
Art. 12.
1. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady Ministrów, może, w drodze zarządzenia, tworzyć organy pomocnicze Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów, a w szczególności:
1) stały komitet lub komitety Rady Ministrów w celu inicjowania, przygotowania i uzgadniania rozstrzygnięć albo stanowisk Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów w sprawach należących do zadań i kompetencji tych organów;
2) komitety do rozpatrywania określonych kategorii spraw lub określonej sprawy;
3) rady i zespoły opiniodawcze lub doradcze w sprawach należących do zadań i kompetencji Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.
2. Prezes Rady Ministrów, tworząc organy pomocnicze, o których mowa w ust. 1, określi ich nazwę, skład, zakres działania oraz tryb postępowania.
Art. 12a.
Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, tworzyć komisje do opracowania projektów kodyfikacji określonych dziedzin prawa, uwzględniając dorobek nauki i doświadczenia praktyki. Rada Ministrów wydając rozporządzenie, określi nazwę i przedmiot działania komisji oraz jej skład i tryb postępowania.
Art. 13.
1. Rada Ministrów w uzgodnieniu z zainteresowaną instytucją lub środowiskiem społecznym może powoływać, w drodze rozporządzenia, komisje wspólne, składające się z przedstawicieli Rządu oraz tej instytucji lub środowiska. Rada Ministrów wydając rozporządzenie, określi nazwę i przedmiot działania komisji wspólnej oraz jej skład i tryb postępowania.
2. Celem komisji, o których mowa w ust. 1, jest wypracowanie wspólnego stanowiska w sprawach ważnych dla polityki Rządu oraz interesów reprezentowanej w komisji instytucji lub środowiska.
Art. 14.
1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Legislacyjna.
* 1a. Rada Legislacyjna jest organem opiniodawczo-doradczym Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów w sprawach dotyczących systemu prawa.
* 1b. Do zadań Rady Legislacyjnej należy:
1) opiniowanie dokumentów rządowych, w szczególności projektów ustaw oraz projektów innych aktów normatywnych z punktu widzenia ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, prawem Unii Europejskiej oraz spójności z obowiązującym systemem prawa;
2) opiniowanie projektów ustaw o szczególnej doniosłości przygotowanych z inicjatywy posłów, Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub grupy obywateli, skierowanych do Rady Ministrów w celu zajęcia stanowiska lub opiniowanie projektu stanowiska Rady Ministrów do tych projektów;
3) formułowanie wniosków lub opinii dotyczących metod i sposobów rozwiązywania problemów związanych ze stosowaniem Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz metod i sposobów wdrażania prawa Unii Europejskiej;
4) formułowanie wniosków lub opinii w sprawach związanych z procesem stanowienia prawa, w tym co do zasad techniki prawodawczej;
5) dokonywanie ocen stosowania obowiązującego prawa pod względem jego spójności, skuteczności i właściwego regulowania zjawisk społecznych;
6) analizowanie potrzeby dokonania zmian prawa;
7) organizowanie konferencji naukowych w sprawach należących do zadań Rady Legislacyjnej;
8) opracowywanie materiałów, opinii i analiz, a także recenzowanie opracowań, zamieszczanych w czasopiśmie z zakresu legislacji wydawanym przez Rządowe Centrum Legislacji;
9) realizowanie innych zadań w zakresie, o którym mowa w ust. 1a, zleconych przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.
2. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady Legislacyjnej.
* 2a. W skład Rady Legislacyjnej powołuje się osoby wyróżniające się wiedzą prawniczą i dorobkiem praktyki prawniczej.
* 2b. Kadencja Rady Legislacyjnej trwa cztery lata.
* 2c. Członek Rady Legislacyjnej może być odwołany przed upływem kadencji przez Prezesa Rady Ministrów z powodu:
1) złożenia rezygnacji;
2) nieuczestniczenia w pracach Rady Legislacyjnej przez co najmniej dwa kolejne miesiące kalendarzowe;
3) powołania na kierownicze stanowisko państwowe określone przepisami o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe;
4) wykonywania czynności lub zajęć pozostających w kolizji z obowiązkami członka Rady Legislacyjnej lub podważających zaufanie do jego niezależności lub bezstronności.
* 2d. Osoba powołana w skład Rady Legislacyjnej w trakcie kadencji pełni swoje obowiązki do czasu zakończenia kadencji Rady Legislacyjnej.
* 2e. Członkom Rady Legislacyjnej przysługują miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe za udział w posiedzeniach Rady Legislacyjnej oraz wynagrodzenie za sporządzanie opinii, ekspertyz oraz innych opracowań, stanowiących przedmiot prawa autorskiego i objętych jego ochroną na podstawie odrębnych przepisów.
* 2f. Członkom Rady Legislacyjnej, mającym inne miejsce zamieszkania niż miejsce posiedzeń Rady, przysługują diety, zwrot kosztów przejazdów i noclegów związanych z uczestnictwem w tych posiedzeniach, na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 oraz z 2021 r. poz. 1162).
* 2g. W posiedzeniach Rady Legislacyjnej bierze udział, bez prawa głosowania, Prezes Rządowego Centrum Legislacji lub jego zastępca.
* 2h. W posiedzeniach Rady Legislacyjnej biorą także udział, bez prawa głosowania, właściwi ze względu na przedmiot rozpatrywanej sprawy ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, lub upoważnieni przez nich przedstawiciele – w przypadku ich zaproszenia do udziału w posiedzeniach Rady Legislacyjnej.
* 2i. Do udziału w posiedzeniach Rady Legislacyjnej mogą być zaproszeni, bez prawa głosowania, przedstawiciele organów państwa, w szczególności: Prezes Trybunału Konstytucyjnego, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezes Narodowego Banku Polskiego, lub ich zastępcy albo upoważnieni przez nich przedstawiciele, a także przedstawiciele innych instytucji państwowych.
* 2j. Do udziału w pracach Rady Legislacyjnej mogą być zaproszeni przedstawiciele organizacji społecznych, zawodowych i samorządowych.
* 2k. Osobom zaproszonym do udziału w pracach Rady Legislacyjnej przysługują wynagrodzenie ryczałtowe za udział w posiedzeniu Rady Legislacyjnej oraz wynagrodzenie za sporządzanie opinii i ekspertyz, a także diety, zwrot kosztów przejazdów i noclegów związanych z uczestnictwem w tych posiedzeniach, na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
* 2l. Wysokość wynagrodzenia ryczałtowego, o którym mowa w ust. 2e i 2k, nie może być wyższa niż sześciokrotność kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, której wysokość określa ustawa budżetowa.
* 2m. Wysokość wynagrodzenia za sporządzanie opinii, ekspertyz oraz innych opracowań, o którym mowa w ust. 2e i 2k, nie może być wyższa niż dwukrotność kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, której wysokość określa ustawa budżetowa.
3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zadania oraz szczegółowe zasady i tryb funkcjonowania Rady Legislacyjnej.
* 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb działania Rady Legislacyjnej, wysokość wynagrodzenia członków Rady Legislacyjnej oraz osób zaproszonych do udziału w pracach Rady Legislacyjnej, a także szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty wynagrodzenia, mając na względzie zapewnienie sprawnego funkcjonowania Rady Legislacyjnej i wypełniania przez nią obowiązków wynikających z ustawy, a także zakres obowiązków członków Rady Legislacyjnej oraz uczestnictwo w posiedzeniach Rady Legislacyjnej jej członków i osób zaproszonych do udziału w jej pracach.
4. Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Legislacyjnej ustala, w drodze rozporządzenia:
1) zasady techniki prawodawczej.
2) (uchylony)
5. Prezes Rady Ministrów wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, określi w szczególności elementy metodyki przygotowania i sposób redagowania projektów ustaw i rozporządzeń oraz innych normatywnych aktów prawnych, a także warunki, jakim powinny odpowiadać uzasadnienia projektów normatywnych aktów prawnych, jak również reguły przeprowadzania zmian w systemie prawa. Stosowanie zasad techniki prawodawczej powinno zapewnić w szczególności spójność i kompletność systemu prawa oraz przejrzystość tekstów normatywnych aktów prawnych, z uwzględnieniem dorobku nauki i doświadczeń praktyki.
6. (uchylony)
Art. 14a.
Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów.
Art. 14b.
Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej „Centrum”:
1) zapewnia koordynację działalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów administracji rządowej;
* 2) zapewnia obsługę Rady Legislacyjnej;
3) prowadzi aplikację legislacyjną oraz działalność edukacyjną i szkoleniową polegającą na upowszechnianiu i popularyzowaniu wiedzy o legislacji, a także ujednolicaniu praktyki legislacyjnej.
Art. 14c.
Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów poprzez:
1) opracowywanie rządowych projektów ustaw na zasadach i w trybie określonych w regulaminie pracy Rady Ministrów, chyba że na podstawie odrębnych przepisów opracowywanie określonych rodzajów projektów ustaw należy do właściwości innych podmiotów;
2) opracowywanie stanowisk prawno-legislacyjnych do rządowych projektów aktów prawnych innych niż określone w pkt 1 oraz do projektów założeń projektów ustaw;
3) opracowywanie pod względem legislacyjnym rządowych projektów aktów prawnych innych niż określone w pkt 1, skierowanych do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, w tym poprzez ich ocenę pod względem prawnym i redakcyjnym przez Komisję Prawniczą prowadzoną przez Centrum;
3a) zapewnienie udziału Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym;
4) analizowanie orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w szczególności w zakresie wpływu na polski system prawa;
5) koordynowanie pod względem prawnym i formalnym przebiegu uzgodnień rządowych projektów aktów prawnych;
6) wydawanie, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”;
7) współdziałanie z ministrem właściwym do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej w sprawie dostosowania prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej i jego wykonywania;
8) współdziałanie z Radą Legislacyjną w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z polskim systemem prawa;
9) monitorowanie wydawania przez organy administracji rządowej przepisów wykonawczych do ustaw;
10) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach lub wskazanych przez Prezesa Rady Ministrów.
Art. 14d.
Centrum współdziała z podmiotami, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086), oraz innymi jednostkami organizacyjnymi prowadzącymi działalność związaną z zadaniami Centrum.
Art. 14e.
1. Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy wiceprezesów Centrum oraz dyrektorów komórek organizacyjnych Centrum.
2. Prezesa Centrum powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Centrum.
2a. Stanowisko Prezesa Centrum może zajmować osoba, która:
1) ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Centrum.
2b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Centrum ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Centrum oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Centrum;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o sposobach oceny kandydatów.
2c. Termin, o którym mowa w ust. 2b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
2d. Nabór na stanowisko Prezesa Centrum przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
2e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
2f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.
2g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
2h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Centrum;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Centrum;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
2j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
3. Prezes Centrum wykonuje czynności ze stosunku pracy wobec osób zatrudnionych w Centrum oraz inne czynności przewidziane w obowiązujących ustawach dla kierownika urzędu.
4. Wiceprezesów Centrum powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Centrum. Prezes Rady Ministrów odwołuje wiceprezesów Centrum.
5. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Prezes Centrum.
6. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 2a–2j.
Art. 14f.
1. (uchylony)
2. (uchylony)
Art. 14g.
1. Wymagania kwalifikacyjne dotyczące legislatorów określają odrębne przepisy.
2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Centrum, z uwzględnieniem ust. 1.
Art. 14h.
1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych dla jednostek budżetowych.
2. Prezes Centrum dysponuje środkami budżetu państwa przeznaczonymi na finansowanie Centrum.
Art. 14i.
1. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego organizację wewnętrzną.
2. Prezes Centrum nadaje Centrum regulamin organizacyjny, który określa zakres zadań i tryb pracy jego komórek organizacyjnych.
3. Prezes Centrum może tworzyć i znosić stałe lub doraźne komisje oraz rady i zespoły opiniodawcze lub doradcze w sprawach należących do zakresu działania Centrum, określając ich nazwę, cel utworzenia, zakres zadań, skład i tryb pracy.
Art. 14j.
(uchylony)
Art. 14k.
(uchylony)
Art. 14l.
(uchylony)
Art. 14m.
(uchylony)
Art. 14n.
(uchylony)
Art. 14o.
(uchylony)
Art. 15.
1. W celu sfinansowania działalności organów pomocniczych, komisji i komisji wspólnych, o których mowa w art. 12, 12a i 13, Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych, wynikającego z ustawy budżetowej.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób finansowania i obsługi organów pomocniczych, komisji i komisji wspólnych, o których mowa w art. 12, 12a i 13.
Art. 15a.
Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Analiz, zwane dalej „Centrum Analiz”, które tworzą komórki organizacyjne wyodrębnione w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Art. 15b.
Centrum Analiz kieruje Szef Rządowego Centrum Analiz, zwany dalej „Szefem Centrum Analiz”, będący sekretarzem stanu lub podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Art. 15c.
1. Centrum Analiz zapewnia koordynację działalności Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz innych organów administracji rządowej w zakresie opracowywania analiz dotyczących kluczowych polityk publicznych.
2. Centrum Analiz realizuje zadanie, o którym mowa w ust. 1, przez:
1) analizowanie wybranych obszarów społeczno-gospodarczych, w ujęciu horyzontalnym lub strategicznym, w celu identyfikacji problemów oraz określenia propozycji ich rozwiązania;
2) realizowanie zadań w zakresie badań i studiów strategicznych w sprawach wewnętrznych oraz międzynarodowych;
3) opiniowanie projektów dokumentów rządowych pod względem ich zgodności z celami polityki Rządu oraz prognozowanymi skutkami społecznymi, gospodarczymi i prawnymi;
4) zapewnienie wsparcia analitycznego członkom Rady Ministrów w projektowaniu działań Rządu;
5) analizowanie procesów decyzyjnych Prezesa Rady Ministrów, Rady Ministrów oraz innych organów administracji rządowej w zakresie spójności strategicznej i programowej Rządu;
6) monitorowanie i ocenę skutków przyjętych strategii programowych kluczowych polityk publicznych;
7) analizowanie debaty publicznej w celu identyfikacji bieżących procesów społecznych i gospodarczych oraz dokonywanie oceny potrzeb i oczekiwań społecznych i wpływu podejmowanych interwencji publicznych na ich zmianę;
8) wykonywanie innych zadań wskazanych przez Prezesa Rady Ministrów.
Art. 15d.
1. Centrum Analiz opracowuje analizy z własnej inicjatywy lub na uzgodniony z Szefem Centrum Analiz wniosek członka Rady Ministrów lub innego organu administracji rządowej albo jeżeli obowiązek opracowania takiej analizy wynika z przepisów odrębnych.
2. W celu i w zakresie niezbędnym do wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1, członkowie Rady Ministrów lub inne organy administracji rządowej udzielają pomocy Centrum Analiz.
3. Szef Centrum Analiz może tworzyć zespoły analityczne składające się z przedstawicieli organów administracji rządowej, współpracujących z Centrum Analiz przy wykonywaniu zadania, o którym mowa w ust. 1.
Art. 15e.
Centrum Analiz współdziała z podmiotami, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz z innymi jednostkami organizacyjnymi.
Art. 15f.
Centrum Analiz informuje Prezesa Rady Ministrów o zagrożeniach w realizacji zadań powierzonych Centrum Analiz.
Art. 16.
(uchylony)
Rozdział 4 Posiedzenia Rady Ministrów
Art. 17.
1. Prezes Rady Ministrów zwołuje posiedzenia Rady Ministrów, ustala ich porządek i im przewodniczy.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Rady Ministrów może zdecydować o odbyciu posiedzenia Rady Ministrów przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, co obejmuje w szczególności:
1) transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym pomiędzy uczestnikami posiedzenia Rady Ministrów,
2) wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której uczestnicy posiedzenia Rady Ministrów mogą wypowiadać się w toku posiedzenia
– z zachowaniem niezbędnych zasad bezpieczeństwa.
Art. 18.
1. Posiedzenie Rady Ministrów przygotowuje i obsługuje sekretarz Rady Ministrów, do którego należą również sprawy związane z:
1) przyjmowaniem od wnioskodawców oraz przekazywaniem członkom Rady Ministrów projektów dokumentów rządowych;
2) opracowywaniem protokołu ustaleń przyjętych przez Radę Ministrów;
3) przygotowywaniem dokumentów rozpatrywanych przez Radę Ministrów oraz przedkładanych do podpisu Prezesowi Rady Ministrów;
4) koordynowaniem działalności legislacyjnej Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów.
2. Sekretarz Rady Ministrów uczestniczy w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów.
Art. 19.
(uchylony)
Art. 20.
(uchylony)
Art. 21.
(uchylony)
Art. 22.
1. Posiedzenia Rady Ministrów są niejawne.
1a. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady Ministrów, może zezwolić zaproszonym osobom na przysłuchiwanie się posiedzeniu Rady Ministrów w całości lub w części oraz na udzielanie wyjaśnień.
2. Rada Ministrów jest obowiązana informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach. Nie dotyczy to spraw, w stosunku do których Prezes Rady Ministrów zarządził tajność obrad.
Art. 23.
(uchylony)
Art. 24.
1. Rada Ministrów może powierzyć Prezesowi Rady Ministrów ostateczną redakcję tekstów przyjętych rozstrzygnięć.
2. Rozstrzygnięcia Rady Ministrów podpisuje Prezes Rady Ministrów po ich przedstawieniu i podpisaniu przez sekretarza Rady Ministrów.
Art. 25.
(uchylony)
Rozdział 5 Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Art. 26.
1. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, zwana dalej „Kancelarią”, zapewnia obsługę:
1) Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów;
2) wiceprezesów Rady Ministrów;
3) (uchylony)
4) Kolegium do Spraw Służb Specjalnych;
5) Rady Legislacyjnej;
* 5) (uchylony)
6) Szefa Służby Cywilnej.
2. Kancelaria może obsługiwać również pełnomocnika Rządu oraz wskazane przez Prezesa Rady Ministrów organy pomocnicze, komisje i komisje wspólne, o których mowa w art. 12, 12a i 13.
Art. 27.
Kancelarią kieruje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów.
Art. 28.
Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje sekretarzy i podsekretarzy stanu w Kancelarii.
Art. 29.
Do zadań, które z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów realizuje Kancelaria, należy w szczególności:
1) (uchylony)
1a) dokonywanie ocen skutków (kosztów i korzyści) społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji oraz sporządzanie ocen tych skutków, w tym projektów powodujących istotne długookresowe następstwa w rozwoju społecznym i gospodarczym;
1b) opracowywanie ocen międzynarodowych uwarunkowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej;
1c) opracowywanie ocen funkcjonalności struktur państwa i sprawności ich działania;
1d) przygotowywanie innych analiz, prognoz, koncepcji, programów i ocen, zleconych przez Prezesa Rady Ministrów;
2) (uchylony)
3) koordynacja realizacji polityki kadrowej w administracji rządowej, w zakresie określonym w odrębnych przepisach;
4) obsługa spraw kadrowych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w administracji rządowej;
5) koordynacja współdziałania Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów z Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, Senatem Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej i innymi organami państwowymi;
6) obsługa informacyjna oraz prasowa Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz wewnętrznych organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych Rady Ministrów;
7) (uchylony)
8) wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa określonych w odrębnych przepisach;
9) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach lub zleconych przez Prezesa Rady Ministrów.
Art. 30.
(uchylony)
Art. 31.
Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje Kancelarii statut, w którym określa szczegółowy zakres zadań i organizację Kancelarii oraz jednostki organizacyjne nadzorowane przez Szefa Kancelarii, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 39 ust. 2–4.
Art. 31a.
Prezes Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym za wybitne osiągnięcia naukowe, sportowe lub z zakresu kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może, po zasięgnięciu opinii właściwego ministra, przyznać osobie fizycznej, z rezerwy ogólnej budżetu państwa, nagrodę specjalną Prezesa Rady Ministrów.
Art. 31b.
Prezes Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może, po zasięgnięciu opinii właściwego ministra, przyznać, z rezerwy ogólnej budżetu państwa, środki finansowe, w formie dotacji celowej, z części budżetu państwa, której dysponentem jest Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na sfinansowanie albo dofinansowanie:
1) zadań z zakresu infrastruktury, w tym drogowej, cyfrowej lub komunalnej,
2) działalności kulturalnej, w tym mającej na celu upamiętnianie i rozpowszechnianie tradycji narodowej i ochronę wartości historycznych,
3) działań o charakterze społecznie użytecznym, w tym wspierających rozwój wspólnot i społeczności lokalnej
– uwzględniając ważny interes państwa, ważny interes społeczny lub ważny interes publiczny.
Art. 31c.
W przypadkach określonych w art. 31a i art. 31b stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 155 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305, 1236 i 1535) w zakresie wysokości kwoty, do dysponowania którą jest upoważniony Prezes Rady Ministrów.
Rozdział 6 Zakres i zasady działania ministrów
Art. 32.
(uchylony)
Art. 33.
1. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres działania ministra, niezwłocznie po powołaniu Rady Ministrów, a jeżeli minister został powołany w innym czasie – niezwłocznie po jego powołaniu;
2) ministerstwo lub inny urząd administracji rządowej, który ma obsługiwać ministra, a w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej – również organy jemu podległe lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2.
1a. Prezes Rady Ministrów określając szczegółowy zakres działania ministra, w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej:
1) wskazuje, z uwzględnieniem przepisów o działach administracji rządowej, dział lub działy, którymi kieruje minister;
2) (uchylony)
3) określa, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, zakres uprawnień ministra jako dysponenta wyodrębnionej lub wyodrębnionych części budżetu państwa.
1b. (uchylony)
1c. (uchylony)
1d. Minister kierujący określonym działem administracji rządowej ustala, w drodze obwieszczenia, wykaz jednostek organizacyjnych jemu podległych lub przez niego nadzorowanych. Obwieszczenie ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, tracą moc:
1) z dniem powołania nowej Rady Ministrów;
2) z dniem powołania dla danego działu administracji rządowej nowego ministra.
3. W wypadku uchylenia przepisów określonych w ust. 1, do dnia wejścia w życie nowych przepisów Prezes Rady Ministrów wykonuje zadania ministra, którego uchylony przepis dotyczy.
Art. 34.
1. Minister kieruje, nadzoruje i kontroluje działalność podporządkowanych organów, urzędów i jednostek. W szczególności w tym zakresie:
1) tworzy i likwiduje jednostki organizacyjne, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;
2) powołuje i odwołuje kierowników jednostek organizacyjnych, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
3) (uchylony)
2. Minister nadzoruje i kontroluje działalność organów i jednostek, w stosunku do których uzyskał uprawnienia nadzorcze na podstawie przepisów ustawowych – na zasadach określonych w tych przepisach. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Rada Ministrów może powołać przy ministrze komitet doradczy i określić zakres jego zadań.
Art. 34a.
1. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia.
2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej.
3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Art. 35.
1. Minister, do którego zakresu działania należy sprawowanie nadzoru nad określonym urzędem centralnym, przedstawia sprawy dotyczące tego urzędu na posiedzeniu Rady Ministrów.
2. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, minister, o którym mowa w ust. 1:
1) składa Prezesowi Rady Ministrów wniosek o nadanie urzędowi centralnemu statutu;
2) składa Prezesowi Rady Ministrów wnioski o powołanie i odwołanie kierownika urzędu centralnego;
3) powołuje zastępców kierownika urzędu centralnego;
4) wykonuje w stosunku do urzędu centralnego uprawnienia określone w art. 34 ust. 1 pkt 3.
2a. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje statut, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.
3. Minister zapewnia współdziałanie podległych urzędów centralnych.
4. Minister przedstawia Radzie Ministrów lub Prezesowi Rady Ministrów projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących działania podległych mu urzędów centralnych.
Art. 36.
W razie nieobsadzenia stanowiska ministra lub jego czasowej niezdolności do wykonywania obowiązków, ministra zastępuje Prezes Rady Ministrów lub inny wskazany przez Prezesa Rady Ministrów członek Rady Ministrów.
Art. 37.
1. Minister wykonuje swoje zadania przy pomocy sekretarza i podsekretarzy stanu, gabinetu politycznego ministra oraz dyrektora generalnego urzędu.
2. Zakres czynności sekretarza i podsekretarza stanu ustala właściwy minister, zawiadamiając o tym Prezesa Rady Ministrów.
3. Sekretarza stanu i podsekretarza stanu powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek właściwego ministra.
4. Sekretarza i podsekretarza stanu odwołuje Prezes Rady Ministrów.
5. Ministra zastępuje sekretarz stanu w zakresie przez niego ustalonym lub podsekretarz stanu, jeżeli sekretarz stanu nie został powołany.
Art. 38.
W razie przyjęcia dymisji Rządu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dymisję składają sekretarze i podsekretarze stanu oraz wojewodowie i wicewojewodowie. O przyjęciu dymisji Prezes Rady Ministrów rozstrzyga w ciągu trzech miesięcy od dnia powołania Rady Ministrów.
Art. 39.
1. Ministerstwo tworzy, znosi lub przekształca Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia.
1a. W razie zniesienia lub przekształcenia ministerstwa, Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, przeznaczenie składników majątkowych, będących w posiadaniu tego ministerstwa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, oraz ustala podmiot i sposób przekazania spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jego zniesienia lub przekształcenia.
1b. (uchylony)
1c. (uchylony)
1d. (uchylony)
2. W skład ministerstwa wchodzą komórki organizacyjne:
1) departamenty – do realizacji merytorycznych zadań ministerstwa;
2) biura – do realizacji zadań w zakresie obsługi ministerstwa;
3) sekretariaty – do obsługi ministra oraz komitetów, rad i zespołów;
4) wydziały, referaty, zespoły – jako komórki organizacyjne wewnątrz komórek wymienionych w pkt 1 i 2.
3. W każdym ministerstwie mogą być tworzone w szczególności:
1) gabinet polityczny ministra;
2) komórki organizacyjne, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, lub stanowiska samodzielne, do spraw:
a) prawnych,
b) informacji,
c) budżetu,
d) finansów,
e) kadr,
f) szkolenia,
g) organizacji,
h) integracji europejskiej,
i) współpracy z zagranicą,
j) informatyki,
k) zamówień publicznych,
l) administracyjno-gospodarczych,
m) kontroli,
n) skarg,
o) wniosków,
p) ochrony informacji niejawnych,
q) audytu wewnętrznego.
3a. Komórki organizacyjne, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, lub stanowiska samodzielne do spraw wymienionych w ust. 3 pkt 2, mogą być łączone.
4. Bezpośredni nadzór nad komórkami organizacyjnymi wymienionymi w ust. 2 pkt 1–3 oraz ust. 3 pkt 2 sprawuje dyrektor generalny, który zapewnia prawidłowe wykonywanie zadań określonych przez ministra, sekretarza stanu i podsekretarza stanu. Prawa i obowiązki dyrektora generalnego urzędu określają odrębne przepisy.
4a. Dyrektor generalny odpowiada za sprawne funkcjonowanie urzędu oraz gotowość urzędu do wykonywania zadań w przypadku określonym w art. 38.
5. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje ministerstwu statut, w którym określa jego szczegółową strukturę organizacyjną.
6. Minister ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny ministerstwa określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych ministerstwa oraz, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jednostek podległych i nadzorowanych przez ministra.
7. Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne komórek organizacyjnych ministerstwa oraz, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jednostek organizacyjnych podległych ministrowi.
8. Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do kierowników urzędów centralnych oraz utworzonych na podstawie ustawy państwowych jednostek organizacyjnych podległych kierownikom urzędów centralnych.
9. W przypadku utworzenia jednostki budżetowej na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.) Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, standardy i wytyczne w celu ujednolicenia sposobu funkcjonowania Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstw i urzędów centralnych, w tym w szczególności w zakresie administracyjnej i biurowej obsługi organów administracji rządowej oraz zamówień centralnych wykonywanych przez tę jednostkę.
Art. 39a.
1. Minister podaje Prezesowi Rady Ministrów następujące dane dotyczące pracowników zatrudnionych w gabinecie politycznym ministra:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) miejsce zatrudnienia w trzyletnim okresie poprzedzającym dzień, w którym osoba została zatrudniona w gabinecie politycznym ministra;
4) źródła dochodów w trzyletnim okresie poprzedzającym dzień, w którym osoba została zatrudniona w gabinecie politycznym ministra;
5) informację o wykonywanej działalności gospodarczej w trzyletnim okresie poprzedzającym dzień, w którym osoba została zatrudniona w gabinecie politycznym ministra.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, podlegają udostępnieniu w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 39b.
W zakresie niezbędnym do przygotowania projektu dokumentu rządowego, przygotowania i prowadzenia uzgodnień, konsultacji publicznych, opiniowania tego projektu oraz jego rozpatrywania Rada Ministrów, Prezes Rady Ministrów, członek Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, inny podmiot, którego upoważnienie wynika z przepisów odrębnych, podmiot działający z upoważnienia Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów albo członka Rady Ministrów oraz Rządowe Centrum Legislacji przetwarzają dane osobowe, w tym dane, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.).
Rozdział 7 Przepis końcowy
Art. 40.
Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej.