Art. 6112. Zaprzeczenie macierzyństwa
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Jeżeli w akcie urodzenia jest wpisana jako matka kobieta, która dziecka nie urodziła, można żądać zaprzeczenia macierzyństwa.
§ 2. Powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa dziecko wytacza przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, a jeżeli kobieta ta nie żyje – przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy.
§ 3. Matka wytacza powództwo przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka i przeciwko dziecku, a jeżeli kobieta ta nie żyje – przeciwko dziecku.
§ 4. Kobieta wpisana w akcie urodzenia dziecka jako jego matka wytacza powództwo przeciwko dziecku.
§ 5. Mężczyzna, którego ojcostwo zostało ustalone z uwzględnieniem macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, wytacza powództwo przeciwko dziecku i tej kobiecie, a jeżeli ona nie żyje – przeciwko dziecku.
Komentarz redakcyjny
Za macierzyństwem kobiety wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako matka przemawia wiążąca moc dowodowa tego aktu (art. 3 Pr.a.s.c.). Kto temu przeczy i ma przy tym interes bezpośredni i osobisty, może w drodze odrębnego procesu żądać zaprzeczenia macierzyństwa.
Powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa wchodzi w rachubę tylko wtedy, gdy do aktu urodzenia dziecka wpisano jako matkę kobietę, która dziecka nie urodziła. Uprzedni wpis do aktu urodzenia jest więc formalnoprawną przesłanką powództwa. Brak wpisu w akcie urodzenia dziecka kobiety jako jego matki, uzasadnia powództwo o ustalenie macierzyństwa (art. 61[10] k.r.o.).
Wyłączona jest możliwość jednoczesnego żądania zaprzeczenia macierzyństwa z dochodzeniem ustalenia macierzyństwa.
Uprawnienie do wytoczenia powództwa mają osoby zainteresowane bezpośrednio i osobiście, a nie majątkowo. Uprawnienie to nie przysługuje spadkobiercom którejkolwiek z osób legitymowanych do wniesienia powództwa ani osobie, której dziedziczenie zależałoby od istnienia lub braku stosunku prawnego macierzyństwa. Legitymacja procesowa przysługuje zatem następującym osobom:
1) dziecku – przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, a jeżeli kobieta ta nie żyje - przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy,
2) kobiecie wpisanej w akcie urodzenia jako jego matka – przeciwko dziecku,
3) matce, która dziecko urodziła - przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, a jeżeli kobieta ta nie żyje przeciwko dziecku,
4) mężczyźnie, którego ojcostwo zostało ustalone z uwzględnieniem macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie urodzenia jako jego matka, a więc:
a) mężowi tej kobiety, którego obejmuje domniemanie z art. 62 KRO,
b) mężczyźnie, który uznał ojcostwo względem dziecka kobiety wpisanej do aktu urodzenia jako jego matka,
c) mężczyźnie, którego ojcostwo ustalono sądownie na tej podstawie, że obcował w okresie koncepcyjnym z kobietą wpisaną w akcie urodzenia jako jego matka
- przeciwko dziecku i kobiecie wpisanej w akcie urodzenia jako matka, a jeżeli ona nie żyje przeciwko dziecku
5) prokuratorowi – przeciwko dziecku,
Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium
