Art. 15. Przeszkoda małżenska z powodu przysposobienia
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa przysposabiający i przysposobiony.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między małżonkami może żądać każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między małżonkami, jeżeli stosunek ten ustał.
Komentarz redakcyjny
Przeszkoda małżeńska z art. 15 § 1 k.r.o. odnosi się wyłącznie do przysposabiającego i przysposobionego i nie dotyczy ich krewnych. Z tego też powodu bez znaczenia jest rodzaj przysposobienia. Jednakże z mocy art. 121 § 2 k.r.o. w przypadku przysposobienia pełnego, przysposobiony nabywa prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych przysposabiającego. Przepis ten kreuje zatem zakaz zwierania małżeństwa między przysposobionym a krewnymi przysposabiającego.
W § 3 art. 15 k.r.o. przewidziano konwalidację małżeństwa zawartego wbrew zakazowi z art. 15 § 1 k.r.o. Jeśli stosunek przysposobienia ustał, nie można już unieważnić małżeństwa. Stosunek przysposobienia ustaje przez jego rozwiązanie na podstawie art. 125 k.r.o.
Jeśli równolegle z procesem o unieważnienie małżeństwa toczy się postępowanie o rozwiązanie przysposobienia, na podstawie art. 177 § 1 k.p.c. pierwsze z postępowań powinno ulec zawieszeniu.
Unieważnienia małżeństwa z powodu przysposobienia może żądać każdy z małżonków oraz na zasadach ogólnych prokurator.
