Art. 174. Przekazanie majatku
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Niezwłocznie po swym zwolnieniu lub po ustaniu opieki opiekun obowiązany jest oddać osobie, która pozostawała pod opieką, albo jej przedstawicielowi ustawowemu lub spadkobiercom zarządzany przez siebie majątek tej osoby.
Komentarz redakcyjny
W myśl art. 174 k.r.o. opiekun jest obowiązany oddać osobie lub jej przedstawicielowi ustawowemu zarządzany przez siebie majątek podopiecznego niezwłocznie po zwolnieniu ze sprawowania tej funkcji. Obowiązek zwolnionego opiekuna wynika wprost z przepisu ustawy i nie jest uzależniony od dopełnienia przez podlegającego opiece (jego przedstawiciela) czynności zachowawczych, np. wezwania, ani od złożenia lub zatwierdzenia przez sąd rachunku końcowego (art. 172 k.r.o.). Termin spełnienia świadczenia został określony przez zdarzenie (art. 111 § 2 k.c.), wobec czego po upływie czasu niezbędnego dla dokonania czynności związanych z doręczeniem pieniędzy następnemu opiekunowi dłużnik pozostaje w opóźnieniu ze skutkami przewidzianymi w art. 481 § 1 k.c., to jest obowiązkiem zapłacenia odsetek w ustawowej wysokości.
Sprawa o roszczenie podopiecznego przeciw zwolnionemu opiekunowi o wydanie zarządzonego majątku jest rozpoznana w procesie, a pozew winien odpowiadać minimalnym wymaganiom zawartym w art. 187 § 1 k.p.c. W postępowaniu nieprocesowym o rozliczenie zwolnionego opiekuna sąd opiekuńczy nie może orzekać o roszczeniu podopiecznego wypływającym z art. 174 k.r.o., nawet gdyby zostało prawidłowo zgłoszone (post. SN z 24.3.1997 r., I CKU 19/97 Prok. i Pr.-wkł. 1997 r. Nr 9, s. 36).
Roszczenie o oddanie zarządzanego majątku obejmuje całość majątku. Mimo to w pozwie realizującym to roszczenie konieczne jest wskazanie, jakie przedmioty powinny być - stosownie do żądania powoda - objęte obowiązkiem oddania, bez takiego bowiem skonkretyzowania wyrok nakazujący oddanie nie nadawałby się do egzekucji (por. uchw. SN (7) z dnia 20 kwietnia 1964 r., III CO 63/63, która chociaż odnosi się do wydania spadku, to jednak ze względu na uniwersalny charakter obydwu roszczeń, ma zastosowanie także na gruncie art. 174 k.r.o.).
