Art. 170. Ustanie opieki z mocy prawa

Komentarz redakcyjny

W sytuacja wskazanych w art. 170 k.r.o opieka prawna ustaje z mocy samego prawa. Nie ma więc potrzeby ogłaszania postanowienia, które deklaratoryjnie stwierdzało by ustanie opieki. Osiągnięcie przez małoletniego pełnoletniości albo przywrócenie władzy rodzicielskiej sprawia, że postępowanie opiekuńczo-wychowawcze staje się zbędne i z mocy art. 355 w zw. z art. 13 § 1 k.p.c. podlega umorzeniu.

Poza przyczynami ustania opieki, wyszczególnionymi w art. 170 k.p.c., opieka ustaje także z mocy prawa na skutek śmierci osoby poddanej opiece, uznania jej za zmarłą, lub przysposobienia dziecka pozostającego pod opieką.

Dziecko uzyskuje pełnoletność z chwilą ukończenia 18 lat. Przez zawarcie małżeństwa małoletnia kobieta, która ukończyła 16 lat uzyskuje pełnoletność i nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa (art. 10 k.c. i art. 10 k.r.o.).

Przywrócenie władzy rodzicielskiej oznacza:

1. uchylenie orzeczenie o pozbawieniu lub zawieszeniu władzy rodzicielskiej rodziców lub matki albo ojca,
2. uchylenie ubezwłasnowolnienie matki lub ojca,
3. osiągnięcie przez matkę pełnoletniości, jeśli urodziła dziecko ze związku pozamałżeńskiego,
4. uznanie ojcostwa lub sądowe ustalenie ojcostwa, w którym sąd nie orzekł o zawieszeniu lub pozbawieniu ojca władzy rodzicielskiej (por. art. 93 § 2 KRO), jeśli matce nie przysługiwała władza rodzicielska,
5. sądowe ustalenie macierzyństwa, jeśli sąd nie orzekł o pozbawieniu lub zawieszeniu władzy rodzicielskiej matki.
6. przysposobienie małoletniego, który podlegał opiece.

Nie znaleziono wyszukiwanego ciagu znaków. Spróbuj wpisać co innego.