Art. 147. Zarządzenia ochronne
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Jeżeli dobro pozostającego pod opieką tego wymaga, sąd opiekuńczy wydaje niezbędne zarządzenia dla ochrony jego osoby lub majątku aż do czasu objęcia opieki przez opiekuna; w szczególności sąd opiekuńczy może ustanowić w tym celu kuratora.
Komentarz redakcyjny
Na podstawie art. 153 k.r.o.objęcie opieki następuje przez złożenie przyrzeczenia przed sądem opiekuńczym. Opiekun powinien objąć swe obowiązki niezwłocznie.
W okresie od czasu zdarzenia, którego skutkiem jest potrzeba ustanowienia opieki prawnej, a faktycznym objęciem jej przez opiekuna prawnego upływa pewien okres czasu, tym większy, jeśli nie ma kandydatów do sprawowania tej funkcji albo pomiędzy nimi występuje konkurencja do jej pełnienia. Uwzględniając te obiektywne przeszkody przepis omawianego artykułu uprawnia sąd do wydawania niezbędnych zarządzeń ochronnych do czasu objęcia opieki przez opiekuna. Przykładem zarządzenia chroniącego osobę małoletniego jest np. zezwolenie na udzielenie małoletniemu określonego świadczenia zdrowotnego, przykładem zaś ochrony majątku małoletniego może być zezwolenie na dokonanie określonej czynności z zakresu zarządu jego majątkiem.
Szczególnym rodzajem zarządzenia ochronnego jest ustanowienie kuratora, do którego z mocy art. 178 § 2 k.r.o. mają odpowiednie zastosowanie przepisy o opiece. Ustanawiając kuratora sąd powinien określić zakres jego uprawnień i obowiązków. Kuratela wygasa z chwila objęcia opieki przez opiekuna.
Sposobem na zdyscyplinowanie opiekuna do objęcia powierzonej mu funkcji jest nałożenie na niego grzywny na podstawie art. 598 § 1 k.p.c.