Art. 133. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
§ 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
§ 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
- Zaspokajanie bieżących potrzeb jako cel i istota obowiązku alimentacyjnego
- Pojęcie niedostatku w rozumieniu art. 133 § 2 k.r.o.
- Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanych (art. 135 § 1 k.r.o.)
- Usprawiedliwione potrzeby uprawnionych (art. 135 §1 k.r.o.)
- Współzależność usprawiedliwionych potrzeb i możliwości zarobkowych (art. 135 § 1 k.r.o.)
- Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci (art. 133 § 1 i 3; art. 135; art. 138 k.r.o.)
- Obowiązek wyzbycia się majątku w celu realizacji obowiązku alimentacyjnego
- Świadczenia z pomocy społecznej a zakres obowiązku alimentacyjnego (art. 135 § 3 k.r.o.)