Art. 21a.

1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy może wykorzystać energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii dostarczaną do pojazdów drogowych lub kolejowych na poczet realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 23 ust. 1.

2. Do obliczenia ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii dostarczonej do pojazdów drogowych lub kolejowych uwzględnia się średni udział energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w całości zużytej energii elektrycznej brutto w okresie dwóch lat poprzedzających rok poprzedzający rok zużycia energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii uzyskaną z bezpośredniego podłączenia do instalacji wytwarzającej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii i dostarczaną do pojazdów drogowych w całości zalicza się jako odnawialną.

4. W przypadku gdy do wytworzenia energii elektrycznej, o której mowa w ust. 3, wykorzystano biopłyny w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii lub paliwa z biomasy w rozumieniu art. 2 pkt 26c tej ustawy, taką energię w całości zalicza się jako odnawialną, jeżeli te biopłyny lub te paliwa z biomasy spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 28ba–28bcb i art. 28bcc ust. 1 oraz kryteria ograniczenia emisji gazów cieplarnianych określone w art. 135a ust. 2 lub 3 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.

5. Minister właściwy do spraw klimatu ogłasza, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” średni udział energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w całości zużytej energii elektrycznej brutto, o którym mowa w ust. 2.