Art. 53. Wnioski o podjęcie szczególnych działań
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych
1. Organ centralny może zwrócić się do innego organu centralnego z wnioskiem popartym uzasadnieniem o podjęcie odpowiednich szczególnych działań na mocy art. 51 ust. 2 lit. b), c), g), h), i) oraz j), o ile na rozpatrzenie nie oczekuje żaden wniosek na mocy art. 56. Wezwany organ centralny podejmuje takie działania, jeżeli jest przekonany, że są one konieczne, by udzielić ewentualnemu wnioskodawcy pomocy w złożeniu wniosku na mocy art. 56 lub w ustaleniu, czy powinien on wystąpić z takim wnioskiem.
2. Jeśli złożono wniosek dotyczący działań, o których mowa w art. 51 ust. 2 lit. b) i c), wezwany organ centralny podejmuje działania w celu uzyskania żądanych informacji, w razie konieczności z zastosowaniem art. 61. Poszukiwania informacji, o których mowa w art. 61 ust. 2 lit. b), c) i d), można jednak podjąć wyłącznie w przypadku gdy wierzyciel przedstawi odpis wykonalnego orzeczenia, ugody sądowej lub dokumentu urzędowego, w odpowiednim przypadku wraz z wyciągiem, o którym mowa w art. 20, 28 lub 48.
Wezwany organ centralny przekazuje otrzymane informacje wzywającemu organowi centralnemu. Jeśli informacje te otrzymano z zastosowaniem art. 61, przekazuje się adres potencjalnego pozwanego w wezwanym państwie członkowskim. W przypadku wniosku o uznanie, o stwierdzenie wykonalności lub wykonanie orzeczenia przekazuje się również informację o istnieniu w tym państwie dochodów lub majątku dłużnika.
Jeżeli wezwany organ centralny nie jest w stanie udzielić informacji, o które wystąpiono we wniosku, informuje o tym niezwłocznie wzywający organ centralny, i wskazuje przyczyny niemożności udzielenia takich informacji.
3. Organ centralny może także, na wniosek innego organu centralnego, podjąć szczególne działania związane ze sprawą o charakterze międzynarodowym, która dotyczy odzyskania należności z tytułu zobowiązań alimentacyjnych, oczekującą na rozpatrzenie we wzywającym państwie członkowskim.
4. Składając wniosek na mocy niniejszego artykułu, organy centralne stosują formularz, którego wzór znajduje się w załączniku V.