Art. 217c. Korzystanie z aparatu telefonicznego

Kodeks karny wykonawczy

§ 1. Tymczasowo aresztowany nie może korzystać z innych niż samoinkasujący aparat telefoniczny środków łączności.”,

§ 1a. Tymczasowo aresztowany może korzystać co najmniej raz w tygodniu, w terminach ustalonych w porządku wewnętrznym obowiązującym w areszcie śledczym, z samoinkasującego aparatu telefonicznego do kontaktu z obrońcą, pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym oraz przedstawicielem niebędącym adwokatem ani radcą prawnym, który został zaaprobowany przez Przewodniczącego Izby Europejskiego Trybunału Praw Człowieka do reprezentowania tymczasowo aresztowanego przed tym Trybunałem, z zastrzeżeniem § 2 i 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, jeżeli wyznaczone terminy czynności procesowych wskazują na konieczność niezwłocznego skorzystania z samoinkasującego aparatu telefonicznego, dyrektor aresztu śledczego udziela zgody na kontakt poza terminami ustalonymi w porządku wewnętrznym obowiązującym w areszcie śledczym.

§ 1b. Warunkiem skorzystania przez tymczasowo aresztowanego z samoinkasującego aparatu telefonicznego do kontaktu z osobą, o której mowa w § la, jest uprzednie poinformowanie na piśmie dyrektora aresztu śledczego przez osobę, o której mowa w § 1a, o numerze telefonu tej osoby, pod którym można nawiązać z nią kontakt, lub wskazanie tego numeru telefonu w zarządzeniu, o którym mowa w § 2 lub 3.

§ 1c. Tymczasowo aresztowany w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zwłaszcza gdy bezpośredni kontakt jest niemożliwy lub szczególnie utrudniony, lub gdy wynika to z nagłej sytuacji życiowej, może korzystać, w terminach ustalonych w porządku wewnętrznym obowiązującym w areszcie śledczym, z samoinkasującego aparatu telefonicznego do kontaktu z inną osobą niż wymieniona w § 1a. Przeprowadzenie rozmowy wymaga każdorazowej zgody organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, wydanej w formie zarządzenia, o którym mowa w § 2 lub 3, chyba że organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zarządzi inaczej; w takim wypadku zarządzenie obowiązuje do chwili zmiany organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje; organ do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje wydaje zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na korzystanie przez tymczasowo aresztowanego z samoinkasującego aparatu telefonicznego albo o jej cofnięciu, jeżeli nie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w zdaniu pierwszym albo w wypadku, o którym mowa w § 2.

§ 2. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, wydaje zarządzenie o zgodzie na korzystanie
z samoinkasującego aparatu telefonicznego, chyba że zachodzi uzasadniona obawa, że zostanie ona wykorzystana:

1) w celu bezprawnego utrudniania postępowania karnego;

2) do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa.

§ 3. W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana jest zgoda każdego z nich, chyba że organy te zarządzą inaczej.

§ 3a. Zarządzenie o zgodzie na korzystanie z samoinkasującego aparatu telefonicznego do kontaktu z osobą, o której mowa w § 1a, uprawnia do wielokrotnego kontaktu w ramach przewidzianych w tym przepisie i obowiązuje do chwili zakończenia wykonywania tymczasowego aresztowania, bez względu na zmianę organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. W wypadku, o którym mowa w § 2, organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, wydaje zarządzenie o cofnięciu zgody na korzystanie z samoinkasującego aparatu telefonicznego.

§ 4. Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na korzystanie z samoinkasującego aparatu telefonicznego albo o jej cofnięciu tymczasowo aresztowanemu przysługuje zażalenie do sądu, do którego dyspozycji pozostaje. Zażalenie na zarządzenie prokuratora rozpoznaje prokurator nadrzędny.”,

§ 5. Zapewnienie systemu służącego realizacji uprawnienia, o którym mowa w § 1, można powierzyć przywięziennemu zakładowi pracy wskazanemu przez Ministra Sprawiedliwości, w drodze decyzji, która podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Ministra Sprawiedliwości. W takim wypadku dla każdego aresztu śledczego jest zawierana odrębna umowa podpisana przez dyrektora aresztu śledczego z przywięziennym zakładem pracy.

§ 6. Dyrektor Generalny Służby Więziennej określi, w drodze zarządzenia, warunki umów, o których mowa w § 5 zdanie drugie.

Komentarze autorskie

Anna DrozdAdwokat, dr nauk prawnych, założycielka Wydawnictwa Prawo Anny, Jacek SzymańskiAdwokat: Kontakty telefoniczne

Komentarz pochodzi z pracy autorów: Tymczasowe aresztowanie, Wydawnictwo Prawo Anny, Wrocław 2020 r.

Spis treści

Procedura uzyskania zgody na kontakt telefoniczny

Po osadzeniu w areszcie śledczym należy bezzwłocznie wystąpić do organu dysponującego z wnioskiem o wyrażenie zgody na kontakt telefoniczny z obrońcą oraz osobami najbliższymi.

Wniosek o kontakty telefoniczne może złożyć obrońca (dla siebie oraz dla osób najbliższych) lub też osobiście tymczasowo aresztowany. Jest to kwestia, którą należy ustalić z obrońcą – najlepiej bezpośrednio po uzyskaniu informacji, że zostało zastosowane tymczasowe aresztowanie.

Wniosek w formie pisemnej należy skierować do organu dysponującego, w jego treści wskazując imię i nazwisko osoby, stopień pokrewieństwa oraz numer telefonu. Organ dysponujący – prokurator – powinien taki wniosek rozpatrzyć w terminie „bezzwłocznie” (§ 190 regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury).

Jeżeli tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji sądu, sędzia lub asesor sądowy, któremu przydzielono daną
sprawę, albo przewodniczący wydziału bezzwłocznie wydaje zarządzenie w przedmiocie możliwości korzystania przez
niego z aparatu telefonicznego (§ 339 ust. 1 regulaminu urzędowania sądów powszechnych).

W praktyce czas oczekiwania na rozpoznanie wniosku o zgodę na połączenia telefoniczne może trwać kilka, kilkanaście dni albo i tygodni. Pojęcie „bezzwłocznie” nie jest sztywnym terminem i praktyka jest bardzo różna, dlatego należy jak najszybciej złożyć wniosek (pisemnie, korespondencyjnie); w ustaleniu adresu siedziby prokuratury może pomóc wychowawca.

Nie ma limitu osób najbliższych, z którymi można mieć kontakt telefoniczny.

Organ dysponujący może odmówić kontaktu telefonicznego ze wskazaną osobą najbliższą wyłącznie z dwóch
przyczyn:

1) zachodzi uzasadniona obawa, że zostanie ona wykorzystana w celu bezprawnego utrudniania postępowania karnego; lub
2) zachodzi uzasadniona obawa, że zostanie ona wykorzystana do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Reklama
Standardy Baner
Standardy Baner
Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.