Konkludentne, bez postanowienia prowadzenie rozprawy bez udziału oskarżonego (art. 376 k.p.k.)

Zestawienie treści art. 93 § 1 k.p.k. („jeżeli ustawa nie wymaga wydania wyroku sąd wydaje postanowienie”) z treścią art. 376 § 2 k.p.k. („sąd może prowadzić rozprawę w dalszym ciągu pomimo nieobecności oskarżonego...”) nakazuje przyjąć, że kontynuowanie rozprawy w warunkach art. 376 § 2 k.p.k. powinno znaleźć swój wyraz w wydanym postanowieniu. Wydanie postanowienia o prowadzeniu rozprawy w dalszym ciągu bez udziału oskarżonego nie jest wymogiem konstytutywnym procedowania sądu w trybie art. 376 § 2 k.p.k. Takiego warunku ustawodawca w tym przepisie, ani w żadnym innym, nie przewidział. To obiektywne zaktualizowanie się warunków o jakich mowa w powyższym przepisie, nie zaś wydanie postanowienia przez sąd, wypełnia treścią formułę z art. 374 § 1 k.p.k. „(...) jeżeli ustawa nie stanowi inaczej”. Brak tego postanowienia, wobec konkludentnej i możliwej in concreto do jednoznacznego odkodowania decyzji sądu o prowadzeniu rozprawy bez udziału skazanego Zdzisława L. w warunkach art. 376 § 2 k.p.k. (przy rzeczywistym istnieniu tych warunków), nie może rodzić konsekwencji o jakiej mowa w art. 439 § 1 pkt 11 k.p.k.

Postanowienie z dnia 18 kwietnia 2012 r., IV KK 366/11

Standard: 17082