Przywrócenie terminu uchybionego z winy obrońcy

Zaniechanie przez obrońcę dokonania czynności stanowi przyczynę niezależną od strony w rozumieniu art. 126 § 1 k.p.k. i uzasadnia przywrócenie terminu. Dotyczy to bezspornie również złożenia w terminie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego. Oczywistym jest jednak zarazem, że samo ogólnikowe wskazanie na zaniedbanie obrońcy w tym zakresie nie może automatycznie skutkować przywróceniem terminu, lecz wymaga – stosownie do realiów konkretnej sprawy – odpowiedniego wykazania i weryfikacji twierdzeń wnioskodawcy. 

W realiach sprawy nie wchodzi w rachubę przyjęcie, że uchybienie terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku nastąpiło z przyczyn niezależnych od M. S., jest prawidłowe. Skazany miał bowiem świadomość toczącego się postępowania karnego, w tym jego aktualnego etapu oraz miał możliwość skontaktowania się ze swoim obrońcą i wyrażenia swojej woli co do złożenia przez niego wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku, zwłaszcza, że od momentu wydania wyroku przez sąd apelacyjny do momentu wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu upłynęło około 10 miesięcy. Tego rodzaju zachowanie wskazuje na brak dbałości M. S. o własne sprawy, co w rezultacie doprowadziło do uchybienia terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku.

Postanowienie SN z dnia 22 lutego 2024 r., II KZ 3/24

Standard: 76709 (pełna treść orzeczenia)

Niedotrzymanie terminu zawitego z winy obrońcy stanowi dla oskarżonego okoliczność niezależną, o której mowa w art. 126 § 1 k.p.k..

Dla przywrócenia terminu zawitego na dokonanie określonej czynności procesowej niezbędne jest wykazanie winy obrońcy skazanego, której nie można wywodzić z samego tylko faktu, że nie dokonał on określonej czynności, a to na wnioskodawcy ciąży powinność uprawdopodobnienia, że okoliczność, na którą się powołuje, jest od niego niezależna. Nie można bowiem przyjmować, że każde niewniesienie przez obrońcę oskarżonego wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, jest przez niego zawinione. Takie stanowisko prowadziłoby do rezultatów absurdalnych, w których strona postępowania mogłaby w zasadzie w dowolnym momencie zmienić zdanie co do woli zaskarżenia wyroku, składając wniosek o przywrócenie terminu z powołaniem się na zaniechanie obrońcy.

Samo zaś mylne przeświadczenie skazanego co do czynności swego obrońcy nie może wskazywać na winę tego ostatniego.

Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 2023 r., I KZ 15/23

Standard: 76717 (pełna treść orzeczenia)