Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.c. w prawie upadłościowym (art. 35 Pr.Up.)

Zgodnie z przepisem art. 35 prawa upadłościowego, w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości stosuje się odpowiednio przepisy księgi pierwszej Kodeksu postępowania cywilnego, z wyjątkiem przepisów o zawieszeniu i wznowieniu postępowania. Z kolei w myśl dyspozycji art. 28 ust. 1 prawa upadłościowego, wniosek o ogłoszenie upadłości nieodpowiadający wymogom określonym w ustawie lub nienależycie opłacony zwraca się bez wezwania o uzupełnienie lub opłacenie wniosku, jeżeli został on zgłoszony przez wnioskodawcę reprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego.

W konsekwencji powyższego, zasadą zatem jest, że w sytuacji, w której wniosek o ogłoszenie upadłości nie spełnia wymogów formalnych określonych w ustawie prawo upadłościowe, w tym m.in. w przepisach art. 22 i 23 prawa upadłościowego, wnioskodawca występujący w sprawie bez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata lub radcy prawnego powinien być w pierwszej kolejności wezwany do opłacenia wniosku oraz do uzupełnienia braków formalnych na podstawie art. 130 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 35 p.u., poprzez przedłożenie dokumentów oraz informacji określonych w art. 22 i 23 p.u. Stosownie bowiem do regulacji art. 130 § 1 k.p.c. w zw. z art. 35 p.u., jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym.

Od powyższej zasady ustawa prawo upadłościowe wprowadza jednak wyjątek, o którym mowa w art. 25 ust. 1 i 3 p.u. 

Postanowienie SO w Toruniu z dnia 26 kwietnia 2017 r., VI Gz 49/17

Standard: 16641 (pełna treść orzeczenia)

Postępowaniem w rozumieniu ust. 1 ww. przepisu jest "postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości". Poza tym wskazuje, że zażalenie w tym postępowaniu przysługuje - oprócz postanowienia kończącego to postępowanie - również w przypadkach określonych w ustawie. Jednak termin ustawa ma tu szersze znaczenie i obejmuje również Kodeks postępowania cywilnego co w konsekwencji pozwala przyjąć, że zażalenie przysługuje również na określone w nim przypadki (art. 394 § 1 pkt 1 - dotyczący zwrotu wniosku o ogłoszenie upadłości - uchwała SN z dnia 5 lutego 2004 r.,III CZP 111/03; pkt 2 co do odmowy zwolnienia od kosztów sadowych i cofnięcie takiego zwolnienia i odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, albo ich odwołanie, pkt 4 2, 5,7,8,10,11 (podobnie St. Gurgul, Komentarz do art. 33 prawa upadłościowego i naprawczego, 2013 r., wyd. 9, C.H. Beck).

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że ustawodawca określa precyzyjnie, które przepisy procedury cywilnej można stosować w toku postępowania upadłościowego. Zarówno art. 35 jak 229 prawa upadłościowego i naprawczego jednoznacznie stanowią, że w sprawach nieuregulowanych w tym postępowaniu stosuje się odpowiednio przepisy księgi pierwszej części pierwszej k.p.c. i co należy podkreślić - nie wprost, lecz jedynie odpowiednio (podobnie: P. Zimmerman w glosie do uchwały SN z dnia 14 maja 2014 r., III CZP 18/14, teza 2, F. Zedler w glosie do uchwały SN z dnia 14 września 2005 r., III CZP 58/05, uzasadnienie projektu Prawa upadłościowego z 1934 r., z.3 s.58, oraz Jakubecki, Zedler, Gurgul w Komentarzu do art. 35 prawa upadłościowego i naprawczego, R. Adamus, Komentarz do art. 491 2 prawa upadłościowego i naprawczego, Wyd. C.H. Beck, 2015,wyd.1).

Postanowienie SO w Rzeszowie z dnia 31 grudnia 2015 r., VI Gz 342/15

Standard: 16642 (pełna treść orzeczenia)