Zdolność prawna a zdolność sądowa

Zdolność sądową rozumie się jako atrybut zdolności prawnej. Zdolność prawna, występująca w prawie materialnym, to zdolność bycia podmiotem praw i obowiązków cywilnoprawnych; mają ją osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 33[1] k.c. Podmioty mające zdolność prawną, a więc podmioty, którym przysługują pewne prawa i które obciążone są określonymi obowiązkami, muszą mieć możliwość obrony tych praw i realizacji obowiązków; korzystając z drogi sądowej, muszą być wyposażone w zdolność sądową. Między zdolnością sądową a zdolnością prawną zachodzi więc ścisły związek, gdyż każdy podmiot, który ma zdolność prawną ma również zdolność sądową. Nie każdy jednak podmiot wyposażony w zdolność sądową ma zdolność prawną, ustawodawca bowiem przyznaje pewnym podmiotom zdolność sądową, mimo że nie są one osobami fizycznymi ani osobami prawnymi, ani jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 33(1) k.с.

Postanowienie SN z dnia 26 września 2012 r., II CSK 722/11

Standard: 16488 (pełna treść orzeczenia)