Zgoda na darowiznę z majątku wspólnego (art. 37 § 1 pkt 4 k.r.o.)
Zgoda na dokonanie czynności prawnej przez małżonka (art. 37 k.r.o.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Artykuł 37 § 1 k.r.o. zawiera enumeratywny katalog czynności prawnych dokonywanych przez jednego z małżonków wymagających obligatoryjnej zgody drugiego z nich. Takiej zgody wymaga m.in. darowizna z majątku wspólnego, niezależnie od jej przedmiotu (nieruchomości, ruchomości) i od kręgu podmiotów, na rzecz których została dokonana, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych (art. 37 § 1 pkt 4 k.r.o.).
Bezpośrednim skutkiem złożenia przez małżonka oświadczenia obejmującego potwierdzenie umowy darowizny nieruchomości, zawartej wcześniej przez drugiego małżonka z obdarowanym jest przejście prawa własności nieruchomości na obdarowanego. Prawnorzeczowy skutek takiego potwierdzenia, który następuje w momencie jego dokonania (przejście prawa własności), przemawia więc za uznaniem tej czynności za czynność rozporządzenia nieruchomością, o której mowa w art. 25 ust. 2 p.p.m.
Biorąc pod uwagę skutki zgody współmałżonka dla bytu prawnego umowy zawartej z naruszeniem art. 37 § 1 k.r.o., zwłaszcza w sferze prawnorzeczowej – art. 25 ust. 2 p.p.m. ma zastosowanie także do czynności prawnych potwierdzających, podejmowanych w ramach rozporządzenia nieruchomością, a które łącznie powodują przejście własności nieruchomości na kontrahenta. Ocena skuteczności i ważności takich czynności winna być zatem dokonana według prawa właściwego dla czynności głównej.
Postanowienie SN z dnia 30 lipca 2024 r., II CSKP 1245/22
Standard: 86709 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt. 4 i § 2 k. r. i o. do dokonania darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych konieczna jest zgoda drugiego współmałżonka, a ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka.
Darowizna na rzecz faktycznej partnerki życiowej żonatego mężczyzny w kwocie stanowiącej ponad połowę nakładu na sfinansowanie budowy domu w żadnym razie nie mieści się w kategorii drobnej, zwyczajowo przyjętej.
Pozwana nie wykazała, aby żona powoda kiedykolwiek wyraziła zgodę na taką darowiznę. Brak zgody (podobnie jej odmowa) powoduje niespełnienie się koniecznej dla danej czynności prawnej przesłanki, w następstwie czego nie wywołuje ona wyznaczonych w jej treści skutków prawnych (tak Z. Radwański (w:) System prawa prywatnego, t. 2, 2002, s. 310; por. M. Safjan (w:) K. Pietrzykowski, Komentarz, t. I, 2008, s. 354 i n.; M. Kozik, Zgoda..., op. cit., cz. II, s. 84 i n.; wyr. SN z dnia 29 maja 2007 r., V CSK 69/07, Lex nr 442625).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 31 października 2013 r., I ACa 423/13
Standard: 16394 (pełna treść orzeczenia)